Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος ἀπέστειλε βαρυσήμαντη ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ὑπουργὸ Πολιτισμοῦ κ. Λ. Μενδώνη ζητώντας τὴν ἀποκατάσταση τοῦ Σταυροῦ στὴ στέγη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου (Ροτόντα). Μεταξὺ ἄλλων ἐπισημαίνει: «Οἱ πολίτες καὶ πιστοὶ Χριστιανοὶ Θεσσαλονικεῖς διαπιστώνουν καθημερινῶς, καθὼς διέρχονται τοῦ ἱεροῦ μνημείου, τὴ λανθασμένη ἐξωτερικὴ πληροφόρηση γιὰ τὴν ἱστορία του. Ἡ ὕπαρξη μόνο τοῦ μιναρέ, συμβόλου τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας, δίνει τὴ λανθασμένη ἐντύπωση ὅτι τὸ κτίσμα ἀπετέλεσε ἢ ἀποτελεῖ καὶ τώρα μόνο μουσουλμανικὸ θρησκευτικὸ χῶρο λατρείας. Βεβαίως κανένας γνώστης τῆς ἱστορίας δὲν μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ καὶ νὰ λησμονήσει τὴ βίαιη μετατροπὴ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ ἀπὸ τὸν κατακτητὴ σὲ μουσουλμανικὸ τέμενος γιὰ 422 χρόνια (1590-1912). Ἀλλὰ τὸ μνημεῖο γιὰ 1.200 χρόνια καὶ πλέον (390-1590) διετέλεσε χριστιανικὸς ναὸς καὶ μάλιστα μητροπολιτικός. Πιστεύουμε ὅτι ἡ τοποθέτηση τοῦ σταυροῦ ἀποτελεῖ ἀδήριτη ἀνάγκη πρὸς ἀποκατάσταση τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας καὶ τὴν ὀρθὴ ἱστορικὴ πληροφόρηση τοῦ λαοῦ. Ἄλλωστε, ὁ σταυρὸς ὑπῆρχε στὴ στέγη ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς πόλεως τὸ 1912 μέχρι τὸ 1951, ὁπότε καὶ κατεστράφη ἀπὸ κεραυνό».
Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ «ἀποτελεῖ οὐσιαστικὰ μία ὑπενθύμιση τῆς πρότασης ποὺ ἔγινε ἀπὸ τὴν ἀρχαιολογικὴ ὑπηρεσία, ἀλλὰ καὶ μία παράκληση γιὰ νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ ΚΑΣ καὶ νὰ προχωρήσει τὸ θέμα ἐγκατάστασης τοῦ σταυροῦ» («Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια» 1-6-2022).
Τὸ αἴτημα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης εἶναι κατὰ πάντα εὔλογο καὶ δίκαιο, ἀφοῦ μάλιστα ὑπάρχει ὁμόφωνη ἀπόφαση τοῦ ΚΑΣ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ Σταυροῦ. Ἡ ἀξιότιμη κυρία Ὑπουργὸς ὀφείλει νὰ παραβλέψει τὶς ὑπόγειες ἀντιδράσεις κάποιων κύκλων, οἱ ὁποῖοι δημιουργοῦν προβλήματα στὶς ἐκκλησιαστικὲς δραστηριότητες τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης, καὶ νὰ ἀπαιτήσει τὴν ἄμεση ἐφαρμογὴ τῆς ἐπαινετῆς ἀποφάσεως τοῦ ἁρμόδιου ὀργάνου (Κεντρικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συμβουλίου).
