Ἡ «Νέμεσις» τῆς φύσεως στὴν ἀλαζονεία τοῦ ἀνθρώπου

Στὴ συνεχιζόμενη «ὕβριν» ποὺ διαπράττει ὁ ἄνθρωπος εἰς βάρος τῆς «καλῆς λίαν» Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸν ἐκβιασμὸ καὶ τὴν κατασπατάληση τοῦ φυσικοῦ κεφαλαίου τοῦ πλανήτη, ἡ ἴδια ἡ φύση ἐκδικεῖται. Οἱ φοβερὲς συνέπειες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ποὺ βρίσκεται ἐν ἐξελίξει μὲ τὴν ὑπερθέρμανση τοῦ πλανήτη, πλήττει ἤδη ὅλο τὸν κόσμο καὶ ἀπειλεῖ μὲ ἀφανισμὸ τὴν ἔμβια ὕπαρξη ἐπάνω σ᾿ αὐτόν.

Δεῖγμα αὐτῆς τῆς ἀπειλῆς οἱ φετινοὶ φοβεροὶ καύσωνες ποὺ ἔπληξαν τὴ νότια Ἀσία (Ἰνδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές…) κατὰ τοὺς μῆνες Ἀπρίλιο – Μάιο, μὲ τὴ θερμοκρασία νὰ ἀγγίζει τοὺς 50 βαθμοὺς στὸ Πακιστάν, ἐνῶ σὲ ὁρισμένα τμήματα τῆς βορειοδυτικῆς Ἰνδίας οἱ ἐπιφανειακὲς θερμοκρασίες ὑπερέβησαν τοὺς 60!

«Οἱ καύσωνες τῆς Ἰνδίας δοκιμάζουν τὰ ὅρια τῆς ἀνθρώπινης ἐπιβίωσης» εἶναι ὁ τίτλος ἀμερικανικῆς τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς (“Bloomberg”) ποὺ παρουσίασε ἀφιέρωμα στὰ ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα τῶν τελευταίων μηνῶν στὴ Νότια Ἀσία. Σὲ ἀνακοίνωσή του ἐξάλλου ὁ Παγκόσμιος Μετεωρολογικὸς Ὀργανισμὸς ἀναφέρει ὅτι οἱ παρατηρηθεῖσες θερμοκρασίες σὲ Ἰνδία καὶ Πακιστὰν συνάδουν «μὲ ὅ,τι περιμένουμε ἀπὸ τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή. Τὰ κύματα ζέστης εἶναι πιὸ συχνὰ καὶ ἔντονα καὶ ἀρχίζουν πιὸ νωρὶς σὲ σχέση μὲ τὸ παρελθόν».

Ἡ Ὑπουργὸς Κλίματος τοῦ Πακιστὰν δήλωσε στὴ βρετανικὴ ἐφημερίδα “Guardian” ὅτι ἡ χώρα της ἀντιμετωπίζει «ὑπαρξιακὴ κρίση» ἐξαιτίας τῶν ἔκτακτων καιρικῶν φαινομένων. Ὑπογράμμισε μάλιστα ὅτι τὰ φαινόμενα αὐτὰ πρέπει νὰ ἀποτελέσουν προειδοποίηση ἀ­φυ­πνίσεως γιὰ τὴν παγκόσμια κοινότητα. «Τὸ κλίμα καὶ τὰ καιρικὰ φαινόμενα ἦρθαν γιὰ νὰ μείνουν καὶ μποροῦν μόνο νὰ ἐντατικοποιηθοῦν, ἂν οἱ ἡγέτες τῆς ἀνθρωπότητας δὲν δράσουν τώρα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ἂς σημειωθεῖ ὅτι τὸ κύμα ζέστης στὴ Νότια Ἀσία προξένησε ἤδη μεγάλες καταστροφὲς στὴ γεωργία καὶ ἰδίως στὶς σοδειὲς σιταριοῦ, φρούτων καὶ λαχανικῶν· ἐπιπλέον στὴν πανίδα τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, μὲ ζῶα καὶ πουλιὰ νὰ πέφτουν νεκρὰ λόγῳ τῆς ἀφόρητης ζέστης.

Τὸ χειρότερο ὅλων εἶναι ὅτι, σύμφωνα μὲ ἐπιστημονικὲς προβλέψεις, τὰ φαινόμενα αὐ­τὰ «δὲν εἶναι μιὰ σποραδικὴ ἀκρότητα, ἀλλὰ κινδυνεύουν νὰ ἀποτελέσουν μιὰ ὅλο καὶ ἐπιδεινούμενη “κανονικότητα”».

Ὅταν οἱ νόμοι τῆς φυσικῆς τάξεως ποὺ ἔ­θεσε ὁ παντοκράτωρ Κύριος μέσα στὸ Σύμ­παν βιάζονται ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη δραστηριότητα ποὺ στηρίζεται στὴν ἀλαζονεία καὶ τὴ διά­θεση ὑπερπλουτισμοῦ, τότε δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ὑπάρξει διασάλευση τῆς παγ­κόσμιας ἁρμονίας καὶ ἰσορροπίας. Καὶ ὅσο συνεχίζουμε νὰ ἀδιαφοροῦμε, τόσο περισσότερο θὰ ὑφιστάμεθα τὰ ἐπίχειρα τῆς ἀλαζονείας καὶ ἀποστασίας μας ἀπὸ τὸν παν­τοκράτορα Κύριο καὶ τὸν αἰώνιο Νόμο του. Ἀπανωτὰ πλήγματα ἤδη δεχόμαστε, καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ δεχόμαστε, ἕως ὅτου συνετισθοῦμε καὶ μετανοήσουμε καὶ ἐπιστρέψουμε.