Στὸ θέμα τῆς ἄνισης μεταχειρίσεως ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας τῶν ὑγειονομικῶν ὑπαλλήλων ποὺ δὲν θέλησαν νὰ κάνουν τὸ ἐμβόλιο τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ γι’ αὐτὸ τέθηκαν σὲ ἀναστολὴ ἐργασίας γιὰ περισσότερο ἤδη ἀπὸ ἕνα χρόνο, ἀναφέρθηκε ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἐπιστολή της πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Ὑγείας κ. Πλεύρη. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος προέβη σ᾿ αὐτὸ τὸ διάβημα ἔπειτα ἀπὸ ἐπιστολή – ἔκκληση συμπαραστάσεως ποὺ δέχθηκε ἀπὸ τοὺς ἐν λόγῳ ὑγειονομικοὺς κατὰ τὴ συνεδρίαση τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας στὶς ἀρχὲς Ὀκτωβρίου τ.ἔ. Μὲ τὴν ἐπιστολή της ἐκφράζει τὴ συμπαράστασή της στοὺς πολίτες αὐτοὺς, οἱ ὁποῖοι ἤδη ἔχουν γονατίσει οἰκονομικὰ ἀπὸ τὴ μακροχρόνια στέρηση τοῦ μισθοῦ τους. Γράφει συγκεκριμένα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος:
«Στὴν ἐπιστολή τους οἱ Ὑγειονομικοὶ τονίζουν ὅτι ἔχουν ἐξαντληθεῖ οἰκονομικὰ καὶ ἐργασιακά, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ συνάδελφοί τους, κατηγορούμενοι ἤ καὶ καταδικασμένοι γιὰ ποινικὰ ἀδικήματα, λαμβάνουν μέρος τῶν ἀποδοχῶν τους. (…) Ἡ Ἐκκλησία, ὡς στοργικὴ μητέρα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ κωφεύσει στὴν ἔκκληση γιὰ νὰ στηριχθεῖ τὸ θεμελιῶδες δικαίωμα τῆς ἐργασίας, καὶ νὰ ἀρνηθεῖ τὴν ἀρωγή της (…). Οἱ δύσκολες κοινωνικὲς προκλήσεις, ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸ ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα, ἀπαιτοῦν συλλογικὴ διάθεση σύμπνοιας καὶ ὁμόνοιας γιὰ νὰ βρεθεῖ διέξοδος σὲ ὅλα τὰ προβλήματα. Ἡ ἐφαρμογὴ τῆς ἀρχῆς τῆς ἐπιείκειας πρέπει νὰ εἶναι ἡ βάση τῆς ὅποιας ἐνέργειας».
Ἐπιπρόσθετα ὑποδεικνύει εὐγενικὰ στὸν Ὑπουργὸ τὰ νέα εὐρωπαϊκὰ δεδομένα, ποὺ πλέον δὲν δικαιολογοῦν τὴν περαιτέρω παράταση τοῦ μέτρου αὐτοῦ ἐναντίον τῶν ἀνεμβολίαστων ὑγειονομικῶν: «Εἴμαστε πεπεισμένοι ὅτι ἡ γνώση καὶ ἡ ἐμπειρία τοῦ πρόσφατου παρελθόντος, τὰ ἐπιστημονικὰ στοιχεῖα, τὰ εὐρωπαϊκὰ δεδομένα καὶ οἱ κατευθυντήριες ὁδηγίες τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν θὰ βοηθήσουν στὴ λύση τοῦ ὑφισταμένου προβλήματος, ἀλλὰ καὶ στὴν ψύχραιμη προετοιμασία καὶ διαχείριση παρόμοιων ζητημάτων στὸ μέλλον».
Τέλος ἀπευθύνει σαφὴ ἔκκληση στὸν Ὑπουργό: «Ἔχοντας ὡς κοινὸ στόχο τὴ διακονία κάθε ἀνθρώπου ὡς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ, πατρικῶς παρακαλοῦμε, κ. Ὑπουργέ, νὰ ἐπανεξεταστεῖ ἡ κατάσταση τῶν Ὑγειονομικῶν, ὥστε στὸ πλαίσιο τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἰσότητας καὶ τῆς δημοκρατίας (…) νὰ εὐοδωθεῖ ἡ ἐπίλυση ἑνὸς προβλήματος, τὸ ὁποῖο τείνει νὰ γίνει χρόνιο εἰς βάρος τῆς συνοχῆς καὶ τῆς ἑνότητας τῆς κοινωνίας μας».
Ὅπως πάντοτε, ὡς μητέρα ἀπευθύνεται ἡ Ἐκκλησία πρὸς ὅλους ἀνεξαιρέτως. Διότι ποίμνιό της εἶναι οἱ πάντες· ἐν προκειμένῳ καὶ οἱ ἐμβολιασμένοι καὶ οἱ ἀνεμβολίαστοι. Τὴ συγκεκριμένη ἔκκλησή της δὲν πρέπει νὰ τὴν παραβλέψει ὁ ἀξιότιμος κύριος Ὑπουργὸς καὶ γενικότερα ἡ Κυβέρνηση, οὕτως ὥστε νὰ σταματήσει ἡ ἄνιση καὶ ἄδικη μεταχείριση πρὸς τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς, οἱ ὁποῖοι ἐπὶ μῆνες ὁλόκληρους πρόσφεραν μὲ κάθε προθυμία τὶς ὑπηρεσίες τους στὸν χῶρο τῆς ὑγείας κατὰ τὸν πρῶτο δύσκολο χρόνο τῆς πανδημίας, ἐνῶ τώρα, μὲ τὴ συνεχιζόμενη ἀπαξίωση τῆς Πολιτείας, ἔχουν περιέλθει σὲ πλῆρες ἀδιέξοδο. Βασικὴ ἀποδοχὴ τῆς ἔννοιας τῆς δικαιοσύνης ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων τὸ ἀπαιτεῖ.
