ΘΕΜΑ: Ἡ μεγάλη δοκιμασία τοῦ Ἰώβ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ: 30 Ἰανουαρίου-5 Φεβρουαρίου 2023
ΑΡΘΡΟ: «Ἡ μεγάλη δοκιμασία…», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2272/1.10.22/σελ. 394-395.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ἰώβ α΄ 1-22 & β΄ 1-13 & μ΄ 8
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ: 1. Ἡ Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας, Τόμος ΙΑ΄ (Ἰώβ), σελ. 31-68, ἐκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», Ἀθήνα 20153. 2. Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», «Γιά νά ἀναδειχθεῖς δίκαιος», τεῦχ. 2273/15.10.22/σελ. 418-419. 3. Ἀβραάμ Μ. Κοκάλη, «Στήριξέ με ὅταν λυγίζω!» ἐκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», Ἀθήνα 20223.
Μεταφορτώσεις
|
Θέμα για τους κυκλάρχες
|
Άρθρο
|
Συμπληρωματικό
|
Αγιογραφικό Ανάγνωσμα
|
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Στό θέμα τοῦ Κύκλου πού θά κάνουμε σήμερα θά ἀναφερθοῦμε στή μεγάλη δοκιμασία τοῦ Ἰώβ. Θά δοῦμε στό πρῶτο Μέρος, γιατί ζήτησε ὁ διάβολος ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά δοκιμάσει μέ θλίψεις τόν Ἰώβ. Στό δεύτερο Μέρος, γιατί ἐπέτρεψε ὁ ἅγιος Θεός νά δοκιμασθεῖ ὁ δίκαιος Ἰώβ μέ τόσο μεγάλη δοκιμασία. Καί στό τρίτο Μέρος θά δοῦμε ποιός τελικά βγῆκε ὠφελημένος ἀπό αὐτή τή δοκιμασία: ὁ διάβολος πού ζήτησε ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά δοκιμάσει μέ θλίψεις τόν Ἰώβ ἤ ὁ πολύαθλος Ἰώβ πού ἔλαμψε ἡ ἀρετή του καί δοξάστηκε;
Α΄ ΜΕΡΟΣ: Γιατί ὁ διάβολος ζήτησε ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά δοκιμάσει μέ θλίψεις τόν Ἰώβ;
1. Θά διαβάσουμε τό πρῶτο Μέρος τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος (Ἰώβ α΄ 1-22) καί τό πρῶτο Μέρος τοῦ ἄρθρου «Ἡ μεγάλη δοκιμασία, “Οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἤ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;” Α΄», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2272/1.10.22/σελ. 394-395, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «…ὁ Ἰώβ δέν ἁμάρτησε καθόλου, οὔτε κατηγόρησε τόν Θεό γιά ὅσα ἔπαθε» (στίχ. 22), καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί μαρτυρία δίνει ἡ Ἁγία Γραφή γιά τόν δίκαιο Ἰώβ; (Σκέψεις Μελῶν…) Δίνει τή μαρτυρία ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἦταν ἄνθρωπος «ἀληθινός, ἄμεμπτος, δίκαιος, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπό παντός πονηροῦ πράγματος» (Ἰώβ α΄ 1). Δηλαδή, ἦταν ἄνθρωπος ἀκέραιος, χωρίς κανένα ψεγάδι, δίκαιος καί θεοφοβούμενος καί πρόσεχε νά μή διαπράξει κανένα κακό, καμιά ἁμαρτία. Μέ δυό λόγια, ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, τόσο ἐνάρετος πού ὅμοιός του στήν ἀρετή δέν ὑπῆρχε ἄλλος πάνω στή γῆ. Ἐπίσης ἡ Ἁγία Γραφή δίνει τή μαρτυρία ὅτι ὁ Ἰώβ εἶχε πολύ εὐλογημένη, ὐπερπολύτεκνη οἰκογένεια μέ δέκα παιδιά (ἑπτά ἀγόρια καί τρία κορίτσια) καί ζῶα καί κτήματα πολλά. Κι ἀκόμη δίνει τή μαρτυρία ὅτι ὁ Ἰώβ προσέφερε κάθε ἡμέρα θυσία στόν Θεό, γιατί ἤθελε νά εὐαρεστοῦν στόν Θεό κι αὐτός καί ὅλα τά μέλη τῆς οἰκογένειάς του.
2. Γιατί ὁ διάβολος ζήτησε ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά δοκιμάσει μέ θλίψεις τόν Ἰώβ; (Σκέψεις Μελῶν…) Γιά τρεῖς λόγους: Πρῶτον, διότι δέν ἔχει τό δικαίωμα νά δοκιμάζει μέ θλίψεις τόν ἄνθρωπο, ἄν δέν τοῦ παραχωρηθεῖ ἄδεια ἀπό τόν Θεό. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ δύναμή του εἶναι ἐλεγχόμενη καί περιορισμένη. Δεύτερον, διότι φθονοῦσε τόν Ἰώβ γιά τήν ἀρετή του καί ἤθελε νά τόν πολεμήσει. Τρίτον, διότι ἐκτιμοῦσε λανθασμένα ὅτι ὁ Ἰώβ σέβεται τόν Θεό, ἐπειδή ὁ Θεός τοῦ χαρίζει πλουσιοπάροχα ὅλα τά ἀγαθά Του καί ὅτι, ἄν τοῦ δινόταν ἄδεια νά ἀφαιρέσει ὅλα τά ἀγαθά ἀπό τόν Ἰώβ, ὁ Ἰώβ θά βλασφημοῦσε τόν Θεό καί θά ἁμάρτανε.
3. Ἀκολούθησε ἡ μεγάλη δοκιμασία. Ὁ Ἰώβ μέσα σέ μιά μέρα ἔχασε ὅλη τήν περιουσία του, τό σπίτι του καί τά παιδιά του. Ἀλλά ὁ διάβολος μέ ὅλες αὐτές τίς συμφορές πού ἔστειλε στόν Ἰώβ, δέν πέτυχε τόν ἐπιδιωκόμενο στόχο του. Γιατί; (Σκέψεις Μελῶν…) Διότι ὁ Ἰώβ δέν βλασφήμησε, οὔτε κατηγόρησε τόν Θεό, ἀλλά τόν δοξολογοῦσε λέγοντας: «Αὐτός γυμνός ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνός καί ἀπελεύσομαι ἐκεῖ· ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο· ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καί ἐγένετο· εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας» (Ἰώβ α΄ 21). Γυμνός βγῆκα ἀπό τήν κοιλία τῆς μητέρας μου, καί γυμνός θά φύγω ἀπό αὐτή τή ζωή, χωρίς νά πάρω τίποτε μαζί μου. Ὁ Κύριος μοῦ τά ἔδωσε, ὁ Κύριος μοῦ τά πῆρε. Ὅπως φάνηκε καλό στόν Κύριο, ἔτσι καί ἔγινε. Ἄς εἶναι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου δοξασμένο καί εὐλογημένο στούς αἰῶνες.
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Γιατί ἐπέτρεψε ὁ ἅγιος Θεός νά δοκιμασθεῖ ὁ δίκαιος Ἰώβ μέ τόσο μεγάλη δοκιμασία;
1. Ἔπειτα θά διαβάσουμε τό δεύτερο Μέρος τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος (Ἰώβ β΄ 1-13) καί τό δεύτερο Μέρος τοῦ ἄρθρου, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «Ἐν τούτοις πᾶσι τοῖς συμβεβηκόσιν αὐτῷ οὐδέν ἥμαρτεν Ἰώβ ἐναντίον τοῦ Κυρίου» (Ἰώβ α΄ 22), σελ. 395, β΄ στήλη, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Παραδέχθηκε ὁ διάβολος τήν ἥττα του στήν πρώτη φάση τῆς μεγάλης δοκιμασίας τοῦ Ἰώβ; (Σκέψεις Μελῶν…) Ὄχι, δέν παραδέχθηκε τήν ἥττα του, ἀλλά παρουσιάσθηκε δεύτερη φορά στόν Θεό καί τοῦ ζήτησε ἄδεια νά δοκιμάσει τόν Ἰώβ μέ χειρότερη θλίψη. Τοῦ εἶπε: Ἄγγιξε τό σῶμα του, ἀφαίρεσε τήν ὑγεία του, δῶσ᾿ του βασανιστική ἀσθένεια, μέ τήν ὁποία θά ὁδηγεῖται ἀργά στόν θάνατο, καί θά δεῖς ὅτι θά σέ βλασφημήσει (Ἰώβ β΄ 5).
2. Ὁ ἅγιος Θεός τοῦ ἔδωσε ἄδεια νά τό κάνει κι αὐτό, προσθέτοντας: «μόνον τήν ψυχήν αὐτοῦ διαφύλαξον» (Ἰώβ β΄ 6). Σοῦ ἐπιτρέπω νά τόν βασανίσεις μέ βασανιστική ἀσθένεια. Μόνο τή ζωή του διαφύλαξε. Τότε ὁ διάβολος, χωρίς νά χάσει καιρό, χτύπησε τόν Ἰώβ μέ «ἕλκος πονηρόν», μέ ἐλεφαντίαση, ἕνα εἶδος λέπρας, λένε οἱ εἰδικοί. Οἱ πληγές του ξαπλώθηκαν σ᾿ ὅλο τό σῶμα του, ἀπό τό κεφάλι μέχρι τά πόδια. Καί ὁ ἴδιος πονοῦσε πάρα πολύ καί ἔξυνε τίς πληγές του μέ κεραμίδι, καί ἔξω ἀπό τήν πόλη καθόταν πάνω στήν κοπριά. Καί σάν νά μήν τοῦ ἔφθαναν ὅλες αὐτές οἱ συμφορές, ἦλθε καί ἡ γυναίκα του καί τόν παρότρυνε νά βλασφημήσει τόν Θεό καί νά δώσει τέλος στή ζωή του.
3. Τί ἀπάντηση ἔδωσε ὁ Ἰώβ στή γυναίκα του, πού μέ τά λόγια της γινόταν συνήγορος τοῦ διαβόλου; (Σκέψεις Μελῶν…) Τῆς εἶπε: «Ἱνατί ὥσπερ μία τῶν ἀφρόνων γυναικῶν ἐλάλησας οὕτως; εἰ τά ἀγαθά ἐδεξάμεθα ἐκ χειρός Κυρίου, τά κακά οὐχ ὑποίσομεν;» (Ἰώβ β΄ 10). Γιατί μίλησες σάν μιά ἀνόητη γυναίκα; Ἄν δεχθήκαμε τά καλά ἀπό τό χέρι τοῦ Θεοῦ, δέν θά ὑπομείνουμε καί τά θλιβερά πού μᾶς στέλνει;
4. Τελικά ποιός ἡττήθηκε καί στή δεύτερη φάση τῆς μεγάλης δοκιμασίας; (Σκέψεις Μελῶν…) Ἡττήθηκε πάλι ὁ διάβολος, ἐνῶ ὁ Ἰώβ ἀναδείχθηκε νικητής τροπαιοφόρος. Μ᾿ ὅλα αὐτά πού τοῦ συνέβησαν δέν ἁμάρτησε μέ τά χείλη του στό παραμικρό ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (Ἰώβ β΄ 10).
5. Μέ τή διπλή μεγάλη δοκιμασία τοῦ Ἰώβ ἔπεσε στό κενό καί τό δεύτερο ἐπιχείρημα τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε ὅτι ὁ Ἰώβ ἀπό τίς ἀλλεπάλληλες ἐπώδυνες συμφορές πού θά τόν ἔβρισκαν, θά κατηγοροῦσε τόν Θεό ὅτι δέν ἐνεργεῖ σωστά πού τίς ἐπιτρέπει. Ἀλλά τά πράγματα ἔδειξαν ὅτι ὁ Θεός ἐνεργεῖ πάρα πολύ σωστά, ὅταν ἐπιτρέπει νά δοκιμαζόμαστε μέ θλίψεις. Γιατί; (Σκέψεις Μελῶν…) Διότι ἡ δοκιμασία εἶναι ἀπαραίτητη γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. Χωρίς τή δοκιμασία τῶν πειρασμῶν δέν σωζόμαστε. Λέει ὁ Μέγας Βασίλειος ὅτι, ὅπως ὁ κυβερνήτης τοῦ πλοίου δοκιμάζεται στήν τρικυμία, γιά νά ἀποδειχθεῖ καλός κυβερνήτης· ὅπως ὁ ἀθλητής δοκιμάζεται στό στάδιο, γιά νά στεφανωθεῖ· ὅπως ὁ στρατηγός δοκιμάζεται στό πεδίο τῆς μάχης, γιά νά παρασημοφορηθεῖ· ὅπως ὁ χρυσός δοκιμάζεται στήν ὑψικάμινο, γιά νά βγεῖ πεντακάθαρος καί νά λάμπει, ἔτσι καί ὁ Χριστιανός δοκιμάζεται στό καμίνι τῶν πειρασμῶν καί τῶν θλίψεων, γιά νά φανεῖ δίκαιος καί νά λάμπει ἡ ἀρετή του. Ἑπομένως δέν εἶναι σωστό νά λέμε: «Θεέ μου, γιατί μοῦ ἔδωσες νά πιῶ ἕνα τόσο πικρό ποτήρι θλίψεων;», ἀλλά νά λέμε: «Ὁ Θεός μοῦ τό ἔδωσε. Νά μήν τό πιῶ;» Ὁ Θεός ξέρει τί κάνει. Ἐμεῖς δέν ἔχουμε πάντοτε τήν ὡριμότητα πού εἶχε ὁ πολύαθλος Ἰώβ, γιά νά δεχόμαστε τήν παιδεία τοῦ Κυρίου καί νά βγαίνουμε ὠφελημένοι.
Γ΄ ΜΕΡΟΣ: Τελικά ποιός βγῆκε ὠφελημένος ἀπό τή δοκιμασία; Ὁ διάβολος πού ζήτησε ἄδεια ἀπό τόν Θεό νά δοκιμάσει μέ θλίψεις τόν Ἰώβ ἤ ὁ πολύαθλος Ἰώβ πού ἔλαμψε ἡ ἀρετή του καί δοξάστηκε;
Ἔπειτα θά διαβάσουμε τό ὑπόλοιπο ἄρθρο καί τό τρίτο Μέρος τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος (Ἰώβ μ΄ 8), καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί μᾶς λέει ἡ συνέχεια τῆς διηγήσεως; (Σκέψεις Μελῶν…) Μᾶς λέει ὅτι ἐπισκέφθηκαν τόν Ἰώβ τρεῖς στενοί φίλοι του καί τρόμαξαν μόλις τόν εἶδαν τόσο παραμορφωμένο ἀπό τίς πληγές. Ἐπί ἑπτά ἡμέρες ἔκλαιγαν γιά τό κατάντημά του. Μετά τήν ἕβδομη ἡμέρα ἄρχισαν νά συζητοῦν μαζί του καί τόν κατηγόρησαν ὅτι ἦταν πολύ μεγάλος ἁμαρτωλός, ἐφόσον ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά τοῦ συμβεῖ τόσο μεγάλη δοκιμασία. Ὁ Ἰώβ ἀπάντησε ὅτι δέν τόν ἤλεγχε ἡ συνείδησή του γιά τόσο μεγάλα ἁμαρτήματα. Στό τέλος ἐμφανίσθηκε ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος δικαίωσε τόν Ἰώβ καί ἤλεγξε τούς τρεῖς φίλους του γιά τήν ἄδικη συμπεριφορά τους. Ἔπειτα ἀπευθύνθηκε καί στόν Ἰώβ καί τοῦ εἶπε: «Μή ἀποποιοῦ μου τό κρίμα. Οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἤ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;» (Ἰώβ μ΄ 8). Μήν ἀρνεῖσαι τή δίκαιη κρίση μου καί ἐνέργεια. Νομίζεις ὅτι ἐνήργησα γιά σένα ἔτσι, γιά ἄλλο σκοπό παρά γιά νά ἀναδειχθεῖς δίκαιος;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ἑπομένως ὁ ἅγιος Θεός ἐπέτρεψε νά δοκιμασθεῖ ὁ Ἰώβ μέ τή μεγάλη αὐτή δοκιμασία, γιά νά λάμψει ἡ ἀρετή τοῦ ἐκλεκτοῦ του δούλου καί γιά νά δοξάζεται στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος εὐλόγησε τά «ἔσχατα» τοῦ Ἰώβ περισσότερο ἀπό τά «ἔμπροσθεν». Τά ζωντανά του ἔγιναν διπλάσια: «πρόβατα μύρια τετρακισχίλια, κάμηλοι ἑξακισχίλιοι, ζεῦγη βοῶν χίλια, ὄνοι θήλειαι νομάδες χίλιαι». Ἐπίσης ἀπέκτησε ἄλλα δέκα παιδιά, ἑπτά ἀγόρια καί τρία κορίτσια. Καί ἔζησε μετά τήν πληγή τῆς ἀσθένειάς του ἄλλα 170 χόνια, συνολικά 240 χρόνια καί χάρηκε τά παιδιά του καί τά παιδιά τῶν παιδιῶν του μέχρι τήν τέταρτη γενεά (Ἰώβ μβ΄ 12-13, 16). Καί δοξάστηκε τόσο πολύ, πού τόν μνημονεύουν μέ εὔφημη μνεία ὅλες οἱ γενεές τῶν πιστῶν! Καί παρηγοροῦνται ἀπό τό λαμπρό παράδειγμα τοῦ Ἰώβ ὅλοι οἱ Χριστιανοί πού δοκιμάζονται μέ θλίψεις!
ΣΥΝΘΗΜΑ
«Οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἤ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;» (Ἰώβ μ΄ 8).
Τό ἑπόμενο θέμα μας θά εἶναι ἀπό τό ἄρθρο «Ἡ συντριβή τῶν ἐπηρμένων», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2726/1.12.22/σελ. 481-482.
