Μὲ αὐτὸ τὸν τίτλο διοργάνωσε τὸ φετινὸ Παιδαγωγικό του Συνέδριο (63ο) ὁ τομέας Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος». Ἀφορμὴ γιὰ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ συγκεκριμένου θέματος στάθηκε τὸ ὁλοένα ἐντεινόμενο τὰ τελευταῖα χρόνια φαινόμενο ἀπώλειας ἀπὸ τὰ σημερινὰ παιδιὰ τῆς ἁγνότητας καὶ ἀθωότητας, ἀμεριμνησίας καὶ ἁπλότητας, ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν παιδικὴ ἡλικία, ὑπὸ τὴν ἐπίδραση τοῦ σύγχρονου τρόπου ζωῆς, ἀφύσικου ἐν πολλοῖς καὶ ἀσύμβατου μὲ τὶς ἀνάγκες καὶ τάσεις τῆς παιδικῆς ψυχῆς.
Τέσσερις εἰσηγήσεις ἔλαβαν χώρα στὸ Συνέδριο. Ἡ πρώτη εἶχε θέμα: «Μεγαλώνοντας παιδιὰ στὸν καιρὸ τῆς πρώιμης ὡρίμασης» καὶ ἀναπτύχθηκε ἀπὸ τὸν κ. Δημήτριο Παπαδόπουλο, φιλόλογο. Ὁ ἀξιότιμος εἰσηγητὴς κατέδειξε τὸ πρόβλημα σὲ ὅλο τὸ φάσμα του, μὲ τὰ σημερινὰ παιδιὰ νὰ στεροῦνται ὅσα ἐπὶ αἰῶνες θεωροῦνταν αὐτονόητα γιὰ τὴν παιδικὴ ἡλικία: τὸ παιχνίδι μὲ κινητικὴ δραστηριότητα, τὸν ἐλεύθερο χρόνο, τὴν ξενοιασιά, τὴν ἀνεμελιά. Ἀπὸ τὴ μία ἡ δυναστικὴ ἐξουσία τοῦ σύγχρονου lifestyle (=σύγχρονη μόδα) τὰ ὁδηγεῖ σὲ τρόπους ἐνδύσεως, καλλωπισμοῦ καὶ συμπεριφορᾶς τελείως ἀνοίκειους πρὸς τὴν ἡλικία τους· ἀπὸ τὴν ἄλλη τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα καὶ ἡ σύγχρονη νοοτροπία τὰ ὠθεῖ σὲ ἕνα ἀτελέσφορο κυνηγητὸ τίτλων ποὺ πιστοποιοῦν γνώσεις καὶ δεξιότητες, μὲ ἀντάλλαγμα ὅμως τὸ ἄγχος καὶ τὴν πρώιμη καὶ ἀφύσικη «ὡρίμασή» τους μὲ ὁρατοὺς κινδύνους γιὰ τὴν ὑγεία τους, ψυχικὴ καὶ σωματική.
Δεύτερος εἰσηγητὴς ἦταν ὁ κ. Εὐάγγελος Πεπές, Ἐπίκουρος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ. Θέμα του: «Παιδί, παιδικότητα καὶ ἐκπαίδευση: Μιὰ δύσκολη ἐξίσωση». Ὁ κ. καθηγητὴς ὑπογράμμισε ὅτι ἡ ἔννοια τῆς παιδικότητας μεταβάλλεται θεσμικὰ καὶ ἀναπλαισιώνεται κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίδραση παραγόντων ὅπως χρόνος, πολιτισμός, κοινωνικὲς συνθῆκες, ἐκπαιδευτικὰ συστήματα κ.ο.κ. Παρόλα αὐτὰ τὸ παιδί, διερχόμενο ἀπὸ τὸ συγκεκριμένο ἡλικιακὸ στάδιο, βιώνει τὴν παιδική του ἡλικία καὶ τὴν παιδικότητα μὲ κάποιες σταθερὲς ποὺ δὲν εἶναι πάντοτε συμβατὲς μὲ τὶς παραπάνω θεωρητικὲς προσεγγίσεις. Ἡ αὐτοαλήθεια, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, κατέδειξε μιὰ γιὰ πάντα τὴν ἀξία τῆς παιδικότητας μὲ διάφορους λόγους του καὶ ἰδίως μὲ τὴν προτροπή του πρὸς τοὺς μεγάλους νὰ στραφοῦν καὶ νὰ γίνουν σὰν τὰ παιδιά, διότι «τῶν τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιη΄ 1-3, ιθ΄ 14).
Ἡ τρίτη εἰσήγηση ἐκφωνήθηκε ἀπὸ τὸν κ. Βάιο Νταφούλη, Δρα Α.Π.Θ., Διευθυντὴ Παιδοψυχιατρικοῦ Τμήματος Ἱπποκρατείου Γ.Ν.Θ., μὲ θέμα: «Τὸ παιδὶ σήμερα: Συναισθηματική, διαπροσωπικὴ καὶ ἐνδοπροσωπικὴ λειτουργικότητα». Ὁ κ. Νταφούλης ἐπικεντρώθηκε κυρίως στὴ μετὰ «covid-19» ἐποχὴ καὶ τὶς συνέπειες ποὺ ἡ πρόσφατη πανδημία εἶχε στὴν ψυχικὴ λειτουργικότητα τῶν παιδιῶν. Τόνισε ὅτι σ᾿ αὐτὴ τὴ νέα πραγματικότητα, στὴν ὁποία ἡ ἐφηβεία ἀρχίζει νωρίτερα, τὰ παιδιὰ διεκδικοῦν πολλὰ ἀπὸ νωρίς, χωρὶς ὅμως συχνὰ νὰ ἀποδέχονται ὅρια. Στὴν κατάσταση αὐτὴ ἡ ἀνάγκη προστασίας τῆς παιδικότητας προβάλλει ὡς ἀπόλυτη προτεραιότητα τῶν γονέων καὶ τῶν ἐκπαιδευτικῶν.
Τέλος, στὴν τέταρτη εἰσήγηση μὲ θέμα: «Παιδί: Μακρινὴ ὑπόμνηση τοῦ χαμένου Παραδείσου», ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀπόστολος Τσολάκης, θεολόγος – φιλόλογος, ἐντόπισε στοιχεῖα τῆς «ἀρχεγόνου δικαιοσύνης», δηλαδὴ τῆς προπτωτικῆς ζωῆς τῶν πρωτοπλάστων μέσα στὸν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ποὺ διασώζονται μέχρι σήμερα στὰ παιδιά, κάνοντας καὶ τὶς ἀπαραίτητες παιδαγωγικὲς προεκτάσεις στὸν τομέα τῆς ἀγωγῆς ἀπὸ γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικούς.
Στὴν Ἀθήνα τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο ἐκπροσώπησε ὁ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Βαρνάβας Θεοχάρης, ὁ ὁποῖος καὶ ἀνέγνωσε σχετικὸ μήνυμα. Τὸ Συνέδριο ἐπαναλήφθηκε στὴ Θεσσαλονίκη καὶ στὴν Πάτρα.
Εὐελπιστοῦμε ὅτι τὰ μηνύματα ποὺ ἔλαβαν γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικοὶ ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ Συνέδριο, θὰ τοὺς βοηθήσουν στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν, οὕτως ὥστε τὸ στοιχεῖο αὐτὸ ποὺ συνιστᾶ τὸν διάκοσμο τοῦ κόσμου, ἡ παιδικότητα, νὰ ἀνευρεθεῖ ἐκ νέου, γιὰ νὰ ὀμορφύνει ἡ ζωὴ ὅλων μας.
