Ἀξιολογότατο ἄρθρο εἶδε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος στὴν κορυφαία γαλλικὴ ἐφημερίδα “Le Figaro” ἀπὸ τὴ Γαλλίδα φιλόσοφο, καθηγήτρια Πανεπιστημίου καὶ συγγραφέα Chantal Delsol.
Τὸ ἄρθρο σχολιάζει τὴν πρόθεση τοῦ Γάλλου Προέδρου Μακρὸν νὰ συμπεριλάβει στὸ Σύνταγμα τῆς χώρας τὴν κατοχύρωση τοῦ δικαιώματος στὴν ἄμβλωση, ἔτσι ὥστε κανένα Δικαστήριο νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητήσει τὴν πρακτικὴ αὐτή, ὅπως ἐξ ἀντιθέτου συνέβη πρόσφατα μὲ τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν ΗΠΑ, τὸ ὁποῖο κατήργησε τὴ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων.
Γιὰ τὴ συγγραφέα, πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ πόλεμο τῆς μετανεωτερικῆς φιλοσοφίας ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα στὴ Δύση ἐνάντια στὴ χριστιανικὴ ἠθική. «Ἀντιλαμβανόμαστε μὲ ἔκπληξη», σχολιάζει ἡ ἀρθρογράφος, «ὅτι τὸ δικαίωμα στὴν ἄμβλωση θεωρεῖται οὐσιαστικὴ κατάκτηση τῆς μετανεωτερικότητας. Προκειμένου (λοιπόν) νὰ ἀποφευχθεῖ ἡ ἀπειλὴ τῶν ἀμερικανικῶν ἀνατροπῶν, ἡ μόνη λύση (γιὰ τὴν τάση αὐτή) εἶναι νὰ κατοχυρωθεῖ αὐτὸ τὸ δικαίωμα στὸ Σύνταγμα». Καὶ συνεχίζει: «Τί σημαίνει αὐτὴ ἡ συνταγματοποίηση; Οὐσιαστικὰ ὅτι ἡ συζήτηση ἔχει κλείσει. Ἔληξε τὸ θέμα. Δὲν συζητᾶμε πλέον αὐτὸ τὸ θέμα, δὲν ἀνεχόμαστε πλέον τὴ συζήτηση. Εἶναι μιὰ ἀπόφαση μισαλλοδοξίας».
Ἡ κ. Delsol καταλήγει στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ ἐλευθερία τῆς σκέψεως σήμερα διώκεται καὶ θυσιάζεται στὸ ὄνομα τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ. Πρόκειται, ὅπως γράφει, γιὰ «πολιτιστικὸ πόλεμο».
Κι ὅμως, συνεχίζει, οἱ παλαιοὶ ἐκπρόσωποι τοῦ Διαφωτισμοῦ στὴ Γαλλία προέταξαν τὴν ἐλευθερία τῆς σκέψεως καὶ τὸν σεβασμὸ στὴν ἔκφραση τῶν ἰδεῶν τοῦ κάθε προσώπου καὶ τὴν κατοχύρωσαν πάνω στὴν ἀρχὴ τῆς ἀνεκτικότητος. Ἀντιθέτως οἱ σημερινοὶ συνεχιστές τους ἀπαρνήθηκαν τὴν ἀρχὴ τῆς ἀνεκτικότητος καὶ ἐφάρμοσαν μία νέα ἀρχή: «Καμία ἐλευθερία στοὺς ἐχθροὺς τῆς ἐλευθερίας». Μὲ τὸν τρόπο ὅμως αὐτὸν «ἔγιναν οἱ ἴδιοι ἐχθροὶ τῆς ἐλευθερίας».
Εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ βγαίνουν στὸ φῶς τῆς δημοσιότητος τέτοιες συγγραφὲς σήμερα, ποὺ ἡ λεγόμενη «πολιτικὴ ὀρθότητα» ἔχει καταστεῖ ὁ «ὁδοστρωτήρας» κάθε ἀντίθετης ἀπόψεως καὶ δικαιώματος ἐλεύθερης ἐκφράσεώς της. Τυπικὰ μπορεῖ νὰ μὴν ἔχει καταργηθεῖ ἡ ἐλευθερία στὴν ἔκφραση ἰδεῶν. Οὐσιαστικὰ ὅμως – καὶ τὸ βλέπουμε αὐτὸ παντοῦ στὸ σημερινὸ δυτικὸ πολιτισμό – ἀσκεῖται τέτοια ψυχολογικὴ βία καὶ πόλεμος μέχρι τελικῆς ἠθικῆς – κάποτε καὶ φυσικῆς – ἐξουθενώσεως σὲ ὅσους τολμοῦν νὰ ἀντιτίθενται στὰ δόγματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὥστε τελικὰ ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ μιὰ μορφὴ ἰδεολογικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, φρικτότερη τῆς ὁποίας ποτὲ ἄλλοτε δὲν εἶδε ἡ ἀνθρωπότητα.
