ΘΕΜΑ: «Δόξα τῷ Θεῷ!»
ΕΒΔΟΜΑΔΑ: 15-21 Μαΐου 2023
ΑΡΘΡΟ: «Δόξα τῷ Θεῶ!», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2278/1.1.23/σελ. 9-10.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ματθ. ε΄ 9
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ: ✝ Μητροπολίτου Πενταπόλεως Ἰγνατίου: «ΙΩΒ ὁ Ἄτλαντας τοῦ πόνου – ὁ ἥρωας τοῦ Θεοῦ», ἐκδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθήνα 2023.
Μεταφορτώσεις
|
Θέμα για τους κυκλάρχες
|
Άρθρο
|
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Φθάσαμε στό τελευταῖο θέμα τῆς χειμερινῆς Περιόδου 2022-2023. Νά δοξάσουμε τόν ἅγιο Θεό πού μᾶς ἔδωσε κι ἐφέτος τή δυνατότητα νά μαθητεύουμε μέ φυσική παρουσία Μελῶν κάθε ἑβδομάδα στόν αἰώνιο λόγο Του. Ἡ δυνατότητα αὐτή νά μαθητεύουμε στόν λόγο τοῦ Θεοῦ εἶναι πολύ εὐλογημένη εὐκαιρία ἐνισχύσεως καί πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ καί ὀφείλουμε μέ αἰσθήματα βαθύτατης εὐγνωμοσύνης νά εὐχαριστήσουμε τόν Δωρεοδότη Κύριο πού μᾶς τή χαρίζει. Ὑπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας πού δέν ἔχουν τέτοιες εὐκαιρίες ἐνισχύσεως καί πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ. Ἐμᾶς ὁ ἅγιος Θεός μᾶς τίς προσφέρει πλουσιοπάροχα καί ὀφείλουμε μέσα ἀπό τήν καρδιά μας νά Τόν εὐχαριστοῦμε «ὑπέρ πασῶν τῶν εὐεργεσιῶν αὐτοῦ τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων». Νά λέμε «δόξα σοι ὁ Θεός, μυριάκις δόξα σοι», ὅπως θά δοῦμε στό θέμα τοῦ Κύκλου πού θά κάνουμε σήμερα.
Α΄ ΜΕΡΟΣ: «Δόξα τῷ Θεῷ!»
1. Θά διαβάσουμε τό πρῶτο Μέρος τοῦ ἄρθρου «Δόξα τῷ Θεῶ!», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2278/1.1.23/σελ. 9-10, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «Διότι αὐτό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σ᾿ ἐσᾶς, τό ὁποῖο κατορθώνεται ἀπό τήν κοινωνία καί ἕνωσή σας μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό», σελ. 9, β΄ στήλη, καί θά ποῦμε στά Μέλη: Ἀκοῦμε πολλούς Χριστιανούς νά λένε τήν εὐλογημένη φράση: «Δόξα τῷ Θεῷ!» ἤ τήν παραπλήσια φράση «Δόξα σοι ὁ Θεός!» Τό ἄρθρο ἀναφέρει κανα – δυό παραδείγματα. Μποροῦμε νά προσθέσουμε καί ἄλλα; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Ρωτοῦμε ἕναν ἐλαιοπαραγωγό: «Πῶς πῆγε φέτος ἡ σοδειά;» Καί μᾶς ἀπαντᾶ: «Δόξα τῷ Θεῷ! Εἴχαμε φέτος μεγάλη εὐλογία. Ἦταν γεμάτα καρπό τά δένδρα». β) Ρωτοῦμε ἕναν ψαρά πού καθαρίζει τά δίχτυα του: «Πῶς πῆγε ἀπόψε τό ψάρεμα;» Καί μᾶς ἀπαντᾶ: «Δόξα σοι ὁ Θεός! Κάτι ἔγινε. Βγῆκε τό μεροκάματο». γ) Ρωτοῦμε συγγενικό μας πρόσωπο πού ἔπεσε καί χτύπησε: «Χτυπήσατε πολύ;» Καί μᾶς ἀπαντᾶ: «Ἦταν ἁπλό στραμπούληγμα. Δόξα τῷ Θεῷ! Ἀποφύγαμε τά χειρότερα». δ) Ρωτοῦμε ἄλλο γνωστό μας πρόσωπο: «Εἴχαμε βροχούλα σήμερα;» Καί μᾶς ἀπαντᾶ: «Δόξα τῷ Θεῷ! Θεία εὐλογία. Μᾶς δρόσισε». ε) Πῆγε ἡ μεγάλη του κόρη νά δεῖ τόν πατέρα της στό Νοσοκομεῖο πού εἶχε ἀνεύρυσμα ἀορτῆς καί ἦταν πολύ βαριά. «Τί κάνεις, πατερούλη μου;» τόν ρώτησε: «Εἶναι παιχνίδι τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Δόξα τῷ Θεῷ!», τῆς ἀπάντησε.
2. Τό «Δόξα τῷ Θεῷ!» ἤ τό «Δόξα σοι ὁ Θεός!» μπορεῖ νά εἶναι φράσεις μέ τρεῖς ἤ τέσσερις μόνο λέξεις, ἀλλά ἔχουν πολύ βαθύ νόημα. Ποιό εἶναι τό βαθύτερο νόημά τους; Τί μᾶς λέει τό ἄρθρο; (Σκέψεις Μελῶν…) Μᾶς λέει ὅτι ἡ φράση «Δόξα τῷ Θεῷ!» εἶναι ὁμολογία πίστεως. Εἶναι ἔκφραση εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό. Δείχνει ὅτι τήν ἐπιτυχία μας δέν τήν πιστώνουμε στή δική μας προσπάθεια, ἀλλά στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Χωρίς τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ δέν μποροῦμε τίποτε καλό νά κάνουμε. Ἐπίσης δείχνει ὅτι ἐμπιστευόμαστε στήν ἀγαθή πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἀγαπᾶ καί ἐνδιαφέρεται ἀκόμη καί γιά τίς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας.
3. Στή συνέχεια τό ἄρθρο μᾶς λέει ὅτι μεγαλύτερη ἀξία ἔχει τό νά λέμε «δόξα τῷ Θεῷ!» ὄχι μόνο στά εὐχάριστα τῆς ζωῆς, ἀλλά καί στά δυσάρεστα. Λόγου χάριν, ἀπέλυσαν ὑπερπολύτεκνο πατέρα ἀπό τήν ἐργασία του καί εἶπε: «Δόξα σοι ὁ Θεός. Μᾶς ἔκλεισαν μιά πόρτα. Θά μᾶς ἀνοίξει ἄλλη ὁ Θεός. Δέν θά μᾶς ἀφήσει χωρίς προστασία». Πράγματι· τόν προσέλαβαν σέ παραπλήσια ὑπηρεσία. Ἴσως ὄχι μέ τίς ἴδιες ἀκριβῶς ἀπολαβές, ἀλλά καί στή νέα του ἐργασία μπορεῖ ἀξιοπρεπῶς νά συντηρεῖ τήν οἰκογένειά του. Ἀκοῦμε ἄλλους νά λένε: «Δέν ἦρθαν τά πράγματα ὅπως τά σχεδιάζαμε, ἀλλά κάθε ἐμπόδιο γιά καλό. Δόξα τῷ Θεῷ!». Τό νά λέμε «Δόξα τῷ Θεῷ!» καί γιά τά εὐχάριστα καί γιά τά δυσάρεστα τῆς ζωῆς εἶναι ἐντολή Θεοῦ, ὅπως θά δοῦμε στό ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κείμενο: «Ἐν παντί εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γάρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς» (Α΄ Θεσ. ε΄ 18). Ἑρμηνεία: Γιά κάθε τι νά εὐχαριστεῖτε τόν Θεό. Διότι αὐτό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς τό δίδαξε ὁ Ἰησοῦς Χριστός γιά νά σᾶς τό κηρύξουμε.
Ἑρμηνευτικά σχόλια: α) Νά εὐχαριστοῦμε γιά κάθε τι τόν Θεό, «ἤτοι διά πᾶν, ὅ,τι ἀπολαμβάνομεν καί διά πᾶν ὅ,τι συμβαίνει εἰς ἡμᾶς. Ὀφείλομεν ἐξ ἴσου νά εὐχαριστῶμεν τόν Θεόν καί δι’ ἐκεῖνα, τά ὁποῖα παρίστανται εἰς ἡμᾶς εὐχάριστα καί δι’ ἐκεῖνα τά ὁποῖα, ὡς ἐκ τῆς θλίψεως τήν ὁποίαν μᾶς προκαλοῦν, φαίνονται εἰς ἡμᾶς δύσκολα», ἑρμηνεύει ὁ πατήρ Εὐσέβιος Ματθόπουλος. β) Τό νά εὐχαριστεῖ ὁ ἄνθρωπος γιά κάθε τι τόν Θεό, φανερώνει πέντε τινά: Πρῶτον, ὅτι Τόν ἀναγνωρίζει ὡς Εὐεργέτη του καί παρόντα στή ζωή του. Δεύτερον, ὅτι αἰσθάνεται τόν ἑαυτό του ἐξαρτημένο ἀπό Ἐκεῖνον, ἀλλά καί ὑποχρεωμένο ἀπέναντί Του. Τρίτον, ὅτι ὁμολογεῖ μέ τόν τρόπο αὐτό τή δική του μικρότητα καί ἀδυναμία. Τέταρτον, ὅτι ἔχει εὐγένεια καί καλλιέργεια ψυχῆς. Πέμπτον, ὅτι θέλει νά συνεχίσει νά ἔχει σχέσεις μέ τόν Θεό καί δέν ἐπιχειρεῖ νά αὐτονομηθεῖ ἐγωιστικά. γ) Ὁ ἱερός Χρυσόστομος προσθέτει τό ἑξῆς βαρυσήμαντο σχόλιο στήν ἑρμηνεία αὐτοῦ τοῦ στίχου: «Τό ἀεί εὐχαριστεῖν, τοῦτο φιλοσόφου ψυχῆς» (ΕΠΕ 22, 556) Δηλαδή, τό νά εὐχαριστεῖ κανείς πάντοτε τόν Θεό, καί γιά τά εὐχάριστα καί γιά τά δυσάρεστα τῆς ζωῆς, εἶναι γνώρισμα εὐσεβοῦς ψυχῆς πού διακρίνει πίσω ἀπό τά γεγονότα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ὑποτάσσεται πλήρως σ᾿ αὐτό. δ) Εἶναι εὔκολο νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό καί γιά τά θλιβερά περιστατικά τῆς ζωῆς μας; Εἶναι δύσκολο, ἀλλά ὄχι ἀκατόρθωτο. Ἄν ἦταν ἀκατόρθωτο, δέν θά μᾶς τό ζητοῦσε ὁ Θεός. ε) Παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ἔπαθές τι κακόν; Ἀλλ’ ἐάν θέλῃς, οὐκ ἔστι κακόν· εὐχαρίστησον τῷ Θεῷ, καί μετεβλήθη τό κακόν εἰς ἀγαθόν· εἰπέ καί σύ ὡς ὁ Ἰώβ, “εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας”» (ΕΠΕ 22, 556). «Ἔπαθες κάποιο κακό; Ἀλλά ἐάν θέλεις, δέν εἶναι κακό. Εὐχαρίστησε τόν Θεό καί τό κακό μεταβλήθηκε σέ καλό. Πές καί σύ ὅπως ὁ Ἰώβ: Ἄς εἶναι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου εὐλογημένο στούς αἰῶνες». Μέ τά λόγια αὐτά τοῦ Ἰώβ τελειώνει καί ἡ θεία Λειτουργία: «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος». Στό τέλος ὅλα νά τά ἐπισφραγίζει ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ.
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Καί στίς θλίψεις νά λέμε «δόξα τῷ Θεῷ!»
1. Θά διαβάσουμε τό ὑπόλοιπο ἄρθρο καί θά ποῦμε στά Μέλη: Ἀκούσαμε στό δεύτερο Μέρος τοῦ ἄρθρου δύο πολύ δυνατά παραδείγματα Ἁγίων πού δόξαζαν τόν ἅγιο Θεό καί στίς θλίψεις τους, ὅπως τό παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου στούς Φιλίππους καί τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν ἐξορία. Τί ἔχουμε νά ποῦμε πάνω σ᾿ αὐτά; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέ τόν Σίλα στούς Φιλίππους ξυλοκοπήθηκαν μέ πάμπολλα χτυπήματα, φυλακίστηκαν στή ἐσώτερη φυλακή, ἀκινητοποιήθηκαν στό βασανιστικό ὄργανο πού λεγόταν ξύλο. Κι αὐτοί, ἐνῶ ἦταν κατάφωρα ἀδικημένοι, συκοφαντημένοι, δημόσια ταπεινωμένοι, τραυματισμένοι, ἀντί νά στενάζουν, νά δυσφοροῦν καί νά παραπονοῦνται, ἀγρυπνοῦσαν προσευχόμενοι καί δοξολογοῦσαν τόν Θεό γιά τή θλίψη τους! «Κατά δέ τό μεσονύκτιον Παῦλος καί Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τόν Θεόν» (Πράξ. ιστ΄ 25). Μεγαλειώδης σκηνή πού ἔκανε αἴσθηση σέ ὅλη τή φυλακή. «Ἐπηκροῶντο δέ αὐτῶν οἱ δέσμιοι» (Πράξ. ιστ΄ 25). Τούς ἄκουαν μέ θαυμασμό οἱ ἄλλοι φυλακισμένοι καί ἔλεγαν: Τί ἄνθρωποι εἶναι αὐτοί! Τί μεγαλεῖο ψυχῆς ἔχουν! Αὐτοί εἶναι Ἅγιοι!
β) Ὁ ἱερός Χρυσόστομος σ᾿ ὅλη του τή ζωή δόξαζε τόν Θεό στίς θλίψεις του καί συνήθιζε νά λέει τή φράση: «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!», ἀλλά καί πρίν ἀφήσει τήν τελευταία του ἀναπνοή ἐξόριστος, καθαιρεμένος καί βασανισμένος, τήν ἐπανέλαβε καί ὡς ἐπωδό τῆς ζωῆς του, κατά τή μαρτυρία τοῦ βιογράφου του Παλλαδίου, Ἐπισκόπου Ἑλενουπόλεως.
2. Μποροῦμε νά θυμηθοῦμε καί ἄλλα παραδείγματα; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Μνημονεύσαμε ἤδη τό παράδειγμα τοῦ Ἰώβ, ὁ ὁποῖος, ὅταν τά ἔχασε ὅλα, δοξολογοῦσε τόν Θεό στή θλίψη του λέγοντας: «Ἐγώ γυμνός βγῆκα ἀπό τήν κοιλιά τῆς μητέρας μου, γυμνός καί θά γυρίσω πίσω στή μάνα γῆ. Ὁ Κύριος μοῦ τά εἴχε δώσει ὅλα αὐτά, ὁ Κύριος καί μοῦ τά πῆρε πίσω. Ὅπως φάνηκε καλό στόν Κύριο, ἔτσι κι ἔγινε· ἄς εἶναι εὐλογημένο τό ὄνομα τοῦ Κυρίου πάντοτε στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων» (Ἰώβ α΄ 21).
β) Νά μνημονεύσουμε καί τούς τρεῖς Παῖδες, οἱ ὁποῖοι, ὅταν τούς ἔριξαν στό πυρακτωμένο καμίνι, δοξολογοῦσαν τόν Θεό λέγοντας: «Εὐλογημένος καί δοξασμένος εἶσαι, Κύριε, καί Θεέ τῶν πατέρων μας, καί ἀξίζει νά ὑμνεῖσαι καί νά δοξολογεῖσαι πέρα ἀπό κάθε μέτρο στούς ἀπέραντους αἰῶνες» (Δανιήλ, προσευχή 28).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Τό «Δόξα τῷ Θεῷ!» νά μάθουμε κι ἐμεῖς νά τό λέμε. Καί γιά τά εὐχάριστα καί γιά τά δυσάρεστα· καί γιά τά χαροποιά καί γιά τά λυπηρά τῆς ζωῆς. Νά δίνουμε δόξα στόν ἅγιο Θεό πάντοτε γιά ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν: «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!»
ΣΥΝΘΗΜΑ: «Ἐν παντί εὐχαριστεῖτε» (Α΄ Θεσ. ε΄ 18).
* Ὁ ἀναστάς Κύριος νά εὐλογεῖ ὅλους (καί ὅλες) σας κατά τή διάρκεια τῆς διακοπῆς τῆς ἑβδομαδιαίας συμμελέτης τοῦ θείου λόγου. Σύν Θεῷ, θά ξανασυγκεντρωθοῦμε γιά τίς νέες ἑβδομαδιαῖες συγκεντρώσεις τοῦ Κύκλου μας μετά τήν Κυριακή τοῦ Σπορέως (16-22 Ὀκτωβρίου 2023).
* Σᾶς ἀποστείλαμε καί τέσσερα ἐφεδρικά θέματα γιά τή θερινή Περίοδο ἀπό 22 Μαΐου ἕως 14 Ὀκτωβρίου 2023. Παρακαλοῦμε νά τά προγραμματίσετε κι αὐτά σέ ὁποιεσδήποτε ἡμερομηνίες τῆς θερινῆς Περιόδου εὐκολύνεσθε νά τά μελετήσετε, γιά νά ἔχετε μέ τόν τρόπο αὐτό καί μιά ἐπικοινωνία μέ τά Μέλη τοῦ Κύκλου σας.
* Τό πρῶτο ἐφεδρικό σᾶς προτείνουμε, χωρίς νά σᾶς ὑποχρεώνουμε, νά τό κάνετε τήν ἑβδομάδα 15-21 Μαΐου 2023, πρίν ἀπό τό 25ο θέμα «Δόξα τῷ Θεῷ!», γιά νά παραταθεῖ ἡ χειμερινή Περίοδος 2022-2023 μέχρι τήν 28η Μαΐου 2023, γιά νά προλάβετε νά κάνετε μέ ἄνεση μέσα στόν Μάϊο τίς ἐκδρομές καί τίς θεῖες Λειτουργίες λήξεως τῶν Φιλικῶν Κύκλων.
* Γιά τούς κόπους σας στή διακονία τοῦ θείου λόγου θερμότατα σᾶς εὐχαριστοῦμε ἐκ μέρους τῆς Ἀδελφότητος. Ὁ Κύριος νά σᾶς τούς ἀνταποδώσει πλουσίως.
