Τὸ τέλος τοῦ 2023 ἐπιφύλαξε στὸν πλανήτη δύο γεγονότα ἰδιαιτέρως σημαντικά. Ἔχουν νὰ κάνουν καὶ τὰ δύο μὲ τὸν μεγάλο ἀντίπαλο, τὸν θάνατο… Καὶ ὁ θάνατος αὐτὴ τὴ φορὰ κατέβαλε δύο ἐξαιρετικὰ ἰσχυρὲς προσωπικότητες, ποὺ καὶ οἱ δύο εἶχαν καίριο ρόλο στὰ τῆς πατρίδας μας.
Στὶς 29 Νοεμβρίου πέρασε στὴν ἀντίπερα ὄχθη σὲ ἡλικία 100 ἐτῶν ὁ πιὸ ραδιοῦργος καὶ σκοτεινὸς διπλωμάτης τῶν δύο τελευταίων αἰώνων, ὁ κατὰ τὰ ἔτη 1973-1977 πανίσχυρος ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Κίσινγκερ.
Σχεδὸν ἕνα μήνα ἀργότερα, στὶς 26 Δεκεμβρίου ταξίδεψε γιὰ τὸ ὑπερπέραν σὲ ἡλικία 81 ἐτῶν ὁ ἐπίσης μέχρι πρότινος πανίσχυρος ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν τῆς Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ὁ μυστηριώδης Κίσινγκερ, κορυφαῖο ὄργανο, καθὼς λέγεται, τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ, ἦταν αὐτὸς ποὺ καθόρισε σὲ μέγιστο βαθμὸ τὴν τύχη τῆς Κύπρου. Ἀδίστακτος, πολυπράγμων, καταχθόνιος μεθόδευσε τὴν παράδοση τῆς Μεγαλονήσου στὰ βρώμικα νύχια τοῦ Ἀττίλα, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσει τὰ συμφέροντα τῆς βουτηγμένης στὸ αἷμα χώρας του. Τώρα κρίνεται στὴν αἰωνιότητα.
Ὁ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνδέθηκε μὲ τὴν τύχη τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν περίοδο τῆς χρεωκοπίας τῆς χώρας μας καὶ τῶν μνημονίων. Τοῦ προσάπτουν τὴν κατηγορία ὅτι ὑπῆρξε ὑπερβολικὰ αὐστηρός, σχεδὸν βάναυσος, στὰ μέτρα ποὺ πρότεινε καὶ ἐπέβαλε γιὰ τὴ διόρθωση τῆς οἰκονομίας μας, μέτρα ποὺ ὁδήγησαν σὲ μεγάλη ἀνθρωπιστικὴ κρίση καὶ οἰκονομικὴ καταστροφὴ χιλιάδων συμπατριωτῶν μας.
Ὁ ἴδιος ἰσχυριζόταν πάντοτε ὅτι αὐτὰ ἦταν ἀπολύτως ἀναγκαῖα γιὰ τὴν ἀνόρθωση τῆς οἰκονομίας μας. Ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἔτσι, ἐκεῖνο ποὺ ὑπῆρξε ἀπολύτως ἀπαράδεκτο, ἦταν ὅτι καὶ ὁ ἴδιος καὶ ἡ τότε Καγκελλάριος Α. Μέρκελ ἀνέχονταν τὸν χυδαῖο πόλεμο ποὺ τὰ μέσα ἐνημερώσεως τῆς Γερμανίας εἶχαν ἐξαπολύσει κατὰ τῆς Ἑλλάδος, ὅπως τὸ πρόστυχο ἐξώφυλλο τοῦ περιοδικοῦ «Focus» καὶ ὁ συνεχὴς διασυρμὸς ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Bild».
Ἀρκοῦσε μία αὐστηρὴ δήλωσή του, μὲ τὴν ὁποία θὰ καταδίκαζε αὐτὲς τὶς ἐπιθέσεις, καὶ οἱ Ἕλληνες θὰ τὸν τιμοῦσαν, παραπάνω ἀπ᾿ ὅ,τι τὸν τίμησαν οἱ συμπατριῶτες του.
Λίγο πρὶν πεθάνει, διαπίστωσε τὸ εὐμετάβλητο τῶν ἀνθρώπινων πραγμάτων. Ἡ Γερμανικὴ οἰκονομία ἀσθενεῖ βαρύτατα, τὴν ἴδια ὥρα ποὺ ἡ Ἑλληνικὴ οἰκονομία θαυμάζεται ὡς κορυφαία καὶ παράδειγμα πρὸς μίμηση σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη.
Δυὸ πανίσχυρες προσωπικότητες. Ἀνέβηκαν, ἀδίκησαν, ἔπεσαν. Θὰ τοὺς κρίνει ἡ Ἱστορία. Ὅμως ἡ τελικὴ κρίση τῆς ζωῆς καὶ τῶν ἀνομημάτων τους ἀνήκει στὸν Κύριο τῆς Ἱστορίας. Ὅπως ἰσχύει καὶ γιὰ ὅλους μας.
