«Πότε σταμάτησε νὰ εἶναι ἀγένεια τὸ νὰ ψαχουλεύεις τὸ κινητό σου στὸ τραπέζι; Ἀπὸ τότε ποὺ ἄρχισαν νὰ τὸ κάνουν ὅλοι. Ἡ κλινικὴ ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Ἄννα Κανδαράκη λέει χωρὶς περιστροφές: “Πλέον συνδεόμαστε ἢ πιὸ σωστὰ ψευδοσυνδεόμαστε πιὸ πολὺ μὲ τὸ κινητό μας παρὰ μὲ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔχουμε γύρω μας”. (…)
Εἶναι λύση ἴσως ἡ διαγραφὴ τῶν ἐφαρμογῶν ἀπὸ τὸ κινητό μας;» Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἡ κα Κανδαράκη ἀπαντᾶ: «Ἡ διαγραφὴ θὰ μποροῦσε νὰ ἦταν μιὰ λύση γιὰ κάποιον ποὺ αἰσθάνεται ὅτι δὲν ἔχει ὁ ἴδιος τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ του, μὲ τὴν προϋπόθεση ὅμως ὅτι εἶναι μιὰ συνειδητὴ ἐπιλογή. Ἐὰν δὲν εἶναι μιὰ συνειδητὴ ἀπόφαση, τότε θὰ βρεθεῖ κάποιο ἄλλο ὑποκατάστατο. Μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνα παιχνίδι στὸ κινητό, τὸ φαγητὸ ἢ μιὰ ἄλλη συνήθεια – ἐξάρτηση» («Καθημερινὴ» 4-1-2024).
Στὸν 21ο αἰώνα οἱ ἐφαρμογὲς τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας θεωροῦνται γενικῶς ὡς μεγάλη πρόοδος στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως ἡ σχεδὸν τυφλὴ ἐξάρτηση πολλῶν ἀπὸ τὶς ὁλοένα ἐξελισσόμενες συσκευές (κινητὰ τηλέφωνα ἢ μεγαλύτερες ὀθόνες) ὁδηγεῖ σταδιακὰ σὲ βλαβερὲς συνέπειες γιὰ τὴν ψυχοσωματικὴ κατάσταση τῶν συνανθρώπων μας. Πρωτίστως πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ἀπὸ κάθε Χριστιανὸ ὅτι πίσω ἀπὸ τὶς ἀνεξέλεγκτες ἠλεκτρονικὲς ἐφαρμογὲς παραμονεύει ἡ ἠθικὴ κατάπτωση καὶ ὁ θανάσιμος τραυματισμὸς τῆς ψυχῆς. Ποιά εἶναι ἡ λύση; Ὁ δραστικὸς καὶ συνειδητὸς περιορισμὸς τῆς ἐξαρτήσεως καθενὸς πιστοῦ Χριστιανοῦ ἀπὸ τὰ πολυποίκιλα αὐτὰ ψηφιακὰ μέσα, τὰ ὁποῖα χαλκεύουν ἀόρατα δεσμὰ στὴν ψυχή του. Ταυτόχρονα χρειάζεται θερμὴ προσευχὴ πρὸς τὸν πανίσχυρο Κύριό μας, ὥστε νὰ διασφαλίζει Ἐκεῖνος τὴ σωματικὴ καὶ ἠθικὴ ἀκεραιότητά μας. Εὐτυχεῖς θὰ εἶναι ὅσοι τὰ ἐφαρμόσουν.
