Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Φεβρουαρίου 2024

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Φεβρουαρίου 2024, Τελώνου καὶ Φαρισαίου (Λουκ. ιη΄ 10-14)

10 ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗ­τος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν­ ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐ­δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐ­ρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυ­πτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁ­­­μαρτωλῷ. 14 λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

10 Δύο ἄνθρωποι ἀνέβηκαν στό ἱερό γιά νά προ­σευ­χηθοῦν· ὁ ἕνας ἦταν Φαρισαῖος καί ὁ ἄλλος τελώ­νης. 11 Ὁ Φαρισαῖος στάθηκε ὄρθιος, γιά νά φαίνεται καλά, καί προσευχόταν πρός τόν ἑαυτό του καί γιά τόν ἑαυτό του μέ τά ἑξῆς λόγια: Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, διότι δέν εἶμαι σάν τούς ἄλλους ἀνθρώπους, πού εἶναι ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἤ καί σάν αὐτόν ἐκεῖ τόν τελώνη. Ἐνῶ δηλαδή ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι ἔνοχοι καί ἀξιοκατάκριτοι, ἐγώ εἶμαι ὁ μόνος ἀνένοχος. Σ’ εὐχαριστῶ λοιπόν, διότι δέν βλέπω στόν ἑαυτό μου τίς τόσες κακίες πού ἔχουν οἱ ἄλλοι. 12 Ἔχω ὅμως καί ἀρετές: Νηστεύω δύο φορές τήν ἑβδο­­μάδα, κάθε Δευτέρα καί Πέμπτη. Δίνω τό ἕνα δέκατο ἀπ’ ὅλα ἐκεῖνα πού ἀποκτῶ, ἀκόμη κι ἀπό τά πιό μικρά καί τιποτένια, γιά τά ὁποῖα δέν ἐπιβάλλει ὁ νόμος τή «δεκάτη». 13 Ὁ τελώνης, ἀντίθετα, στεκόταν μακριά ἀπό τό θυσι­αστήριο ὅπου καίγονταν οἱ θυσίες, καί δέν εἶχε τήν τόλ­μη ὄχι μόνο τά χέρια του ἀλλά οὔτε τά μάτια του νά σηκώσει ἐπάνω πρός τόν οὐρανό. Ἀλλά χτυποῦσε συνεχῶς τό στῆθος του, πού περιέκλειε τήν ἁμαρτωλή καί ἀκάθαρτη καρδιά του, καί ἔλεγε: Κύριε καί Θεέ, σπλαχνίσου με καί συγχώρησέ με τόν ἁμαρτωλό. 14 Σᾶς βεβαιώνω ὅτι αὐτός ὁ περιφρονημένος τελώ­νης κατέβηκε ἀπό τό ἱερό καί πῆγε στό σπίτι του ἀ­θω­­­ωμένος καί δικαιωμένος ἀπό τόν Θεό καί ὄχι ὁ Φα­­­­­ρισαῖος ἐκεῖνος. Δικαιώθηκε λοιπόν ὁ τελώνης καί κα­­τακρίθηκε ὁ Φαρισαῖος, διότι ὅποιος ὑψώνει τόν ἑαυ­τό του θά ταπεινωθεῖ ἀπό τόν Θεό καί θά κα­τα­κρι­θεῖ. Ἀντίθετα ὅποιος ταπεινώνει τόν ἑαυ­τό του θά ὑψωθεῖ καί θά τιμηθεῖ ἀπό τόν Θεό.