Διακοπὴ κοινωνίας ἀπὸ τὴν Μητρόπολη Πειραιῶς

Σὲ γενναία ἀπόφαση ὁδηγήθηκε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Πειραιῶς σὲ ἔκτακτη ἱερατικὴ σύναξη ὑπό τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Σεραφείμ, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στὶς 22-2-2024 μὲ θέμα: «Ἀντιμετώπισις τῶν συνεπειῶν ψηφίσεως τοῦ νόμου διὰ τὸν “γάμον” ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου». Κατόπιν εἰσηγήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ διεξοδικῆς συζητήσεως, ἐξεδόθη ψήφισμα, στὸ ὁποῖο διαλαμβάνονται μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς:

«Ἡ ψήφισις τοῦ παραπάνω νόμου ἀπὸ τὸ Ἐθνικό μας Κοινοβούλιο ἀλλοιώνει καὶ διαστρέφει τὴν ἀνθρωπολογία καὶ τὴν φυσιολογία τῆς Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, ἀποπειρᾶται βλασφήμως νὰ ἀκυρώσῃ τὸν θεῖο Νόμο (…) καὶ ἀντιτίθεται μανιωδῶς στὸ Κανονικὸ πλαίσιο τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ διὰ Πνεύματος Ἁγίου ἐδόθη εἰς Αὐτήν.

Κατὰ ταῦτα, οἱ νομοθετήσαντες ὡς ἔν­νομο ἀγαθὸ τὴν ἀνατροπὴ τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καὶ φυσιολογίας καὶ θεσμοθετήσαντες τὴν παρὰ φύσιν ἀσέλγειαν (…) ἀποδεικνύονται ἔργῳ καὶ λόγῳ ὡς περιφρονοῦντες τὸν θεῖο Νόμο καὶ ἀντιστρατευόμενοι πρὸς τὴν σωτηρία καὶ τὴν αἰώνιο προοπτικὴ τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος (…). Ἑπομένως ἀποδεικνύονται ὑπαι­τί­ως ὡς συνεργοὶ τοῦ «ἀρχεκάκου ὄφεως» στὴν ἀπομείωση τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας καὶ τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος καί, ὡς οἱ θεοφόροι Πατέρες διακελεύουν, οἰκειοθελῶς ἔχουν ἐκπέσει τῆς χριστιανικῆς των ἰδιότητος καὶ ἡ μετ’ αὐτῶν κοινωνία ἐγκυμονεῖ τὸν κίνδυνον, διὰ τοὺς ἀσθενεστέρους, ἀλλοιώσεως τῆς πί­στεως καὶ ἀκυρώσεως τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας (…).

Πρὸς προστασίαν τῆς διακονίας μας καὶ σεβασμὸν τῆς ἐνώπιον τοῦ Παναγίου Θεοῦ εὐθύνης μας (…) διακόπτουμε τὴν κοινωνία μας μὲ τοὺς ψηφίσαντας ἐναντίον τοῦ θείου Νόμου, μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται, μὴ προσκαλοῦντες αὐτοὺς εἰς οἱανδήποτε ἐκδήλωσιν τῶν Ἐνοριῶν μας, ἄχρι τῆς ἐμπράκτου μεταμελείας των διὰ τῆς ἀκυρώσεως διὰ τοῦ Ἐθνικοῦ Κοινοβουλίου τοῦ αἰσχίστου αὐτοῦ νομοθετήματος.
Διατελοῦμε ἐν προσευχῇ πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν δι’ ἡμᾶς σαρκωθέντα Λυτρωτὴν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, καὶ τὴν Ὑπερύμνητη Μητέρα Του καὶ καλοῦμε τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ σὲ ἔμπρακτη μετάνοια γιὰ τὴν βλασφημία καὶ ὕβρι κατὰ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως ποὺ συνετελέσθη μὲ τὴν ψήφισι τοῦ Ν. 5089 (ΦΕΚ Α΄ 27/17-2-2024».

Ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς γιὰ διακοπὴ κοινωνίας μὲ τοὺς ὑπουργοὺς καὶ βουλευτὲς ποὺ ὑπερψήφισαν τὸν ἐπαίσχυντο αὐτὸ νόμο, προφανῶς δὲν ἀποτελεῖ ἀφορισμό τους. Ἀκόμη ὅμως καὶ ἂν γινόταν κάτι τέτοιο, αὐτὸ θὰ συνῆδε μὲ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ὁρίζουν ὡς ἔσχατο μέτρο προστασίας τῆς ἀκεραιότητος τῆς πίστεως καὶ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας τὴν ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα τῶν μελῶν ἐκείνων ποὺ συνειδητὰ καὶ οἰκειοθελῶς ἐπιμένουν νὰ ὑβρίζουν καὶ νὰ περιφρονοῦν τὸν Νόμο τοῦ Εὐαγγελίου. Ἂς σημειωθεῖ μάλιστα ὅτι τὸ μέτρο αὐτὸ δὲν καταργεῖ τὴν ἀγάπη· μᾶλλον τὸ ἀντίθετο, τὴ διασφαλίζει, ἀφοῦ μὲ ὀδύνη ψυχῆς ἀποφασίζεται καὶ μὲ ἐνδιαφέρον ἀφενὸς μὲν πρὸς τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ μὴ σκανδαλισθεῖ καὶ ἐκπέσει τῆς σωτηριώδους ἀληθείας, ἀφετέρου δὲ πρὸς τοὺς ἴδιους τοὺς ἀποκοπέντες, προκειμένου νὰ συναισθανθοῦν τὸ σφάλμα τους καὶ νὰ μετανοήσουν. Ἄλλου εἴδους «ἀγάπες» εἶναι ψευδώνυμες καὶ κίβδηλες μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν συντελοῦν στὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ τὸν ἐγκαταλείπουν στὸν ὀλέθριο κατήφορο τοῦ ψυχικοῦ θανάτου.