21. Εἶμαι Ὀρθόδοξος! (25-31/3)

Εἰσήλθαμε στή δεύτερη ὑποπερίοδο τοῦ Τριωδίου, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί διανύουμε τήν πρώτη ἑβδομάδα της πού ὀνομάζεται «Καθαρά ἑβδομάδα». Διανύοντας τήν «Καθαρά ἑβδομάδα», ὁδεύουμε πρός τήν πρώτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν πού ὀνομάζεται Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας δέν μοιάζει μέ τίς προηγούμενες καί τίς ἑπόμενες Κυριακές τοῦ Τριωδίου, οἱ ὁποῖες ἔχουν πένθιμο χαρακτήρα. Ἡ Κυριακή αὐτή ἔχει πανηγυρικό καί χαρμόσυνο χαρακτήρα, διότι γιορτάζουμε τήν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων μας, τή νίκη τῆς πίστεώς μας, τόν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Πρωτίστως γιορτάζουμε τήν περιφανή νίκη τῆς ὀρθῆς διδασκαλίας γιά τήν τιμή τῶν ἁγίων εἰκόνων μας. Ἀλλά μαζί μέ τή νίκη αὐτή γιορτάζουμε καί ὅλες τίς ἄλλες νίκες, πού κέρδισε καί κερδίζει ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία σέ κάθε ἐποχή. Νά καυχόμαστε πού εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, νά ζοῦμε ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί νά ὁμολογοῦμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Αὐτές τίς τρεῖς πτυχές τῆς Ὀρθοδοξίας θά ἀναπτύξουμε στό θέμα τοῦ Κύκλου πού θά κάνουμε σήμερα.

1. Θά διαβάσουμε τό πρῶτο Μέρος τοῦ ἄρθρου «Εἶμαι Ὀρθόδοξος!», «Ὁ Σωτήρ», τεῦχ. 2305/15.3.24/σελ. 143-144, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «Πόσο τραυματισμένοι θά ἤμασταν! Πόσο δυστυχισμένοι!», σελ. 143, β΄ στήλη, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Γιατί καυχόμαστε πού εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί; (Σκέψεις Μελῶν…) Διότι γεννηθήκαμε μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πού εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία! Βαπτισθήκαμε, μυρωθήκαμε καί βγήκαμε ἀπό τήν κολυμβήθρα τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος «λάμποντες, ἀστράπτοντες, ἠλλοιωμένοι», παιδιά τοῦ Θεοῦ ἀγαπημένα.

Καυχόμαστε, διότι μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γνωρίσαμε τόν Ἕνα στήν οὐσία καί Τριαδικό στίς ὑποστάσεις Θεό, ὅπως Τόν ἀποκάλυψε στούς ἀνθρώπους ὁ σαρκωμένος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Γνωρίσαμε τήν Ἀλήθεια, τόν Χριστό, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή μας! Μάθαμε νά ζοῦμε ἁγιοπνευματικά, μέσα στή Χάρι τῶν Μυστηρίων, καί ἰδίως τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καί τῆς θείας Κοινωνίας!

Καυχόμαστε, διότι μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γνωρίσαμε τίς ἀλήθειες τῆς Πίστεώς μας, τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως τήν ἑρμηνεύουν σωστά οἱ θεοφώτιστοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Καυχόμαστε, διότι μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία λατρεύουμε τόν εὐλογητό Τριαδικό Θεό «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» καί μετέχουμε στά χαριτόβρυτα Μυστήρια, τά ὁποῖα μᾶς φωτίζουν, μᾶς ἁγιάζουν καί μᾶς θεώνουν. Πῶς θά ἤμασταν χωρίς τό φῶς τῆς Ὀρθόδοξης πίστεως! Σέ ποιούς δύσβατους δρόμους πλάνης καί ἁμαρτίας θά περιπλανιόμασταν! Πόσο τραυματισμένοι θά ἤμασταν! Πόσο δυστυχισμένοι!

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός λέει σέ μία ἀπό τίς διδαχές του: «Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεστε,διότι ἀξιωθήκατε καί εἶσθε εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ὁμοίως πάλι νά κλαίγετε καί νά θρηνεῖτε διά τούς ἀσεβεῖς καί ἀπίστους καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος, εἰς τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου».

Νά πλημμυρίζει τίς καρδιές μας ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη στόν ἅγιο Θεό, πού εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί!

2. Ἀλλά δέν φθάνει μόνο νά καυχόμαστε πού εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀλλά καί νά ζοῦμε ὡς Ὀρθόδοξοι μέ ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξία. Τί ἔχετε νά πεῖτε πάνω σ᾿ αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…) Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας δέν εἶναι μόνο ὀρθή δόξα, ὀρθή πίστη, ἀλλά καί ὀρθή πράξη, ὀρθό βίωμα. Εἶναι ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξία!

Ἡ ὀρθοδοξία μέ τήν ὀρθοπραξία συμβαδίζουν. Ἐάν χωλαίνει τό ἕνα ἀπό τά δύο, καί τό ἄλλο καθίσταται ἀνώφελο. Καμία ὠφέλεια δέν ἔχουμε ἄν ζοῦμε βίο καθαρό καί δέν πιστεύουμε σωστά, οὔτε ἄν πιστεύουμε σωστά καί ὁ βίος μας εἶναι διεφθαρμένος, τονίζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων· ὥσπερ οὖν οὐδέ τοὐναντίον, δογμάτων ὑγιῶν, ἐάν βίος ᾖ διεφθαρμένος» (Εἰς τό κατά Ἰωάννην, ὁμιλία ξστ΄, ΕΠΕ 14, 282).

Ρωτάει ὁ χρυσορρήμων Πατήρ: «Τί τό ὄφελος, εἰπέ μοι, δένδρου εἰς ὕψος πολύ ἐκτεινομένου, καί τοῖς φύλλοις κομμῶντος, ὅταν καρποῦ ἔρημον ᾖ; Οὕτω καί τόν χριστιανόν οὐδέν ὀνίνησι τά ὀρθά δόγματα, ἐάν τῆς κατά τόν βίον πολιτείας ἀμελῇ» (Εἰς τήν Γένεσιν, Ὁμιλία ιγ΄, ΕΠΕ 2, 346). Ποιό τό ὄφελος, ἐάν ἕνα δένδρο εἶναι πανύψηλο, φουντωμένο μέ πολλά κλαδιά καί μέ πλούσια φυλλωσιά, ἀλλά δέν ἔχει καρπούς;  Ἔτσι καί ὁ Χριστιανός δέν φθάνει μόνο νά πιστεύει στά ὀρθά δόγματα. Εἶναι ἀπαραίτητο νά ἔχει καί ὀρθό βίο. Ἐάν δέν ἔχει καί ὀρθό βίο, σέ τίποτε δέν τόν ὠφελοῦν τά ὀρθά δόγματα.

Ἡ ἐκτροπή μας ἀπό τόν ὀρθό βίο μέ τή θέσπιση γάμου ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου πού ὑπερψηφίστηκε πρόσφατα στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, διέσυρε τήν Ὀρθοδοξία μας! Οἱ ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας πρόβαλαν παγκοσμίως τὴν ὑπερψήφιση τοῦ νομοσχεδίου ὄχι γιά νά μᾶς ἐπαινέσουν, κι ἄς ἔπαιζαν μέ τίς λέξεις λέγοντας ἐπαινετικά λόγια, ἀλλά γιά νά μᾶς ἐξευτελίσουν, διότι εἴχαμε τή θλιβερή πρωτιά νά εἴμαστε ἡ πρώτη καί ἡ μόνη Ὀρθόδοξη χώρα στόν κόσμο πού ὑπερψηφίσαμε τέτοιο ἀντίθεο νομοθέτημα. Οἱ ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι, ἄν κατορθώσουν νά καταργήσουν τήν ὀρθοπραξία μας, συγχρόνως καταργοῦν καί τήν ὀρθοδοξία μας.

Γι᾿ αὐτό ἄς προσέχουμε περισσότερο οἱ Ὀρθὀδοξοι Χριστιανοὶ πῶς ζοῦμε καί τί ψηφίζουμε. «Στῶμεν καλῶς»! Ἡ φίλτατη Ὀρθοδοξία μᾶς καλεῖ νά δίνουμε ἄριστες ἐξετάσεις καί γιά τήν ὀρθοδοξία καί γιά τήν ὀρθοπραξία μας. Νά μήν ἀρνηθοῦμε τήν πίστη τῶν πατέρων μας, νά μήν προδώσουμε τήν ὀρθή δόξα, τήν ὀρθή πίστη μας, οὔτε νὰ ποδοπατήσουμε τήν ὀρθή πράξη, τό ὀρθό βίωμά μας. Κι ἀκόμη μᾶς καλεῖ νά ἀγωνιζόμαστε ὑπέρ τῆς ἀληθείας καί νά ὁμολογοῦμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ὅπως θά δοῦμε στό δεύτερο Μέρος τοῦ θέματος.

1. Ἔπειτα θά διαβάσουμε καί τό ὑπόλοιπο ἄρθρο καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί μᾶς λέει; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Νά ἀγωνιζόμαστε ὑπέρ τῆς ἀληθείας. Μᾶς λέει ὅτι στούς δυσχείμερους καιρούς μας, κατά τούς ὁποίους πνέουν οἱ σφοδροί ἄνεμοι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τείνει νά κυριαρχήσει τό Ἰσλάμ, ξαπλώνεται ὁ πανσεξουαλισμός καί ἡ Νέα Ἐποχή ἐπιχειρεῖ νά μᾶς ρίξει στή χοάνη τῆς πανθρησκείας, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ὀφείλουμε νά ἀντιτάξουμε ὡς ἀντίβαρο τή σταθερότητά μας στήν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ποὺ εἶναι μία καί ἀπαραχάρακτη καί τήν κατέχει ὡς ἱερή παρακαταθήκη ἡ Ὀρθοδοξη Ἐκκλησία. Νά ἀντιτάξουμε ὡς ἀντίβαρο καί τόν ὀρθό βίο μας, τήν προσωπική μας μεταβολή καί ἀναγέννηση ὡς συνειδητῶν μελῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Νά δείχνουμε μέ τήν πνευματική ζωή πού θά ζοῦμε ὅτι ἡ ἀλήθεια βρίσκεται ὁλόκληρη μόνο στήν Ὀρθοδοξία· ὅτι μόνο μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πνέει τόσο πλούσια ἡ ἀναγεννητική Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ἀλλάζει τή ζωή μας καί τήν κάνει καινούργια. Τήν ἀνεβάζει ἀπό τό κατά φύσιν στό ὑπέρ φύσιν καί ἀπό τό «κατ᾿ εἰκόνα» στό «καθ᾿ ὁμοίωσιν». Ἡ πιό ἡρωική ἀντίσταση πού καλούμαστε νά προβάλουμε στόν ἐπιχειρούμενο ἐκφαυλισμό τῆς κοινωνίας μας εἶναι αὐτή τῆς ἁγνότητας, τῆς καθαρότητας καί τῆς τιμιότητας. Ἡ ἡρωική ἀντίσταση τῆς καθαρότητας τοῦ βίου μας θά λειτουργήσει ὡς ἀντίβαρο, πού θά στηρίξει καί στούς ἄλλους νά παραμείνουν ἀλύγιστοι! Νά ἐπαναλαμβάνουμε πειστικά καί σέ ἄλλους ἀνθρώπους τή διακήρυξη τοῦ ἀποστόλου Πέτρου: «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία· οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. δ´ 12). Κι ὅταν ὁ λειτουργός ἱερέας θά διαβάσει πανηγυρικά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας τό Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας, λέγοντας: «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τό ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστός ὡς ἐβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν ἀληθινόν Θεόν ἡμῶν… Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τήν Οἰκουμένην ἐστήριξεν», νά βροντοφωνάξουμε κι ἐμεῖς μέ ὅλη μας τήν καρδιά: «οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν»! Εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί! Ἔχουμε τήν ἀλήθεια! Ζοῦμε μέσα στήν ἀγκαλιά τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας! Αἱρετικοί, σχισματικοί καί ἀλλόθρησκοι, ἐλᾶτε νά νιώσετε τή χαρά τῆς Ὀρθοδοξίας, νά φωτισθεῖτε κι ἐσεῖς, νά θερμανθεῖτε ἀπό τό ζωογόνο της φῶς! Ἐλᾶτε! Ἐλᾶτε! καί θά ζήσετε τή μεγάλη χαρά, τή μεγάλη διαφορά!…

β) Νά ὁμολογοῦμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Καλούμαστε, ὅπως θά ἀκούσουμε καί στήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἰω. α΄ 44-52), νά γινόμαστε Φίλιπποι πού θά λέμε σέ κάθε καλοδιάθετο Ναθαναήλ:  «Ἔρχου καί ἴδε» (Ἰω. α΄ 47). Ἔλα κοντά στόν Χριστό νά βρεῖς τή σωτηρία καί τή λύτρωση, τή χαρά καί τήν ἀνάπαυση. Νά τούς λέμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας εἶναι ζωντανή πίστη. Ὅσοι πιστεύουν ἀληθινά στόν Χριστό, βλέπουν θαύματα στή ζωή τους. Βλέπουν «τόν οὐρανόν ἀνεῳγότα καί τούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καί καταβαίνοντας ἐπί τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰω. α΄ 52). Ὑπάρχουν πολλές καλοδιάθετες ψυχές πού περιμένουν ν᾿ ἀκούσουν τό λυτρωτικό αὐτό μήνυμα. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχουν καί τά κατάλληλα πρόσωπα πού στήν κατάλληλη στιγμή θά τούς ἀπευθύνουν τό ἱερό προσκλητήριο: «Ἔρχου καί ἴδε».

Ὀρθόδοξοι γεννηθήκαμε, Ὀρθόδοξοι νά μείνουμε καί Ὀρθόδοξοι νά πε­θάνουμε. Νά ἐπαναλαμβάνουμε μέ ἱερή καύχηση τά ἀθάνατα λόγια τοῦ φλογεροῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ Βρυεννίου: «Οὐκ ἀρνησόμεθά σου, φίλη Ὀρθο­δοξία· οὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας· οὐκ ἀφιστάμεθά σε Μῆ­τερ εὐσέβεια· ἐν σοί ἐγεννήθημεν, καί σοί ζῶμεν, καί ἐν σοί κοιμηθησόμεθα· εἰ δέ καλέσει καιρός, καί μυριάκις ὑπέρ σοῦ τεθνηξόμεθα». Δέν θά σέ ἀρνηθοῦμε, ἀγαπημένη μας Ὀρθοδοξία· δέν θά σέ διαψεύσουμε, πατροπαράδοτη εὐλάβεια· δέν θά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό σένα, Μητέρα εὐσέβεια. Ὀρθόδοξοι γεννηθήκαμε, Ὀρθόδοξοι ζοῦμε καί Ὀρθόδοξοι θά πεθάνουμε. Κι ἄν οἱ περιστάσεις τό καλέσουν, ἀμέτρητες φορές θά θυσιασθοῦμε γιά χάρη σου.

Τό ἑπόμενο θέμα μας θά εἶναι ἀπό τό ἄρθρο «Τά φαρμακερά φίδια καί τό χάλκινο φίδι», «Ὁ Σωτήρ», τεῦχ. 2303/15.2.24/σελ. 81-82.