25. Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος στόν Σίμωνα Πέτρο (13-19/5)

«Χριστός ἀνέστη – Ἀληθῶς ἀνέστη»! Σαράντα ἡμέρες χαιρετιόμαστε οἱ Χριστιανοί μέ τόν ἀναστάσιμο χαιρετισμό καί πανηγυρίζουμε τήν «ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί πανήγυρι τῶν πανηγύρεων», τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Στίς σαράντα αὐτές ἡμέρες, ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα μέχρι τήν Ἀνάληψή Του ὁ ἀναστάς Κύριος ἐμφανιζόταν κατά διαστήματα στούς Μαθητές Του καί τούς μιλοῦσε γιά τίς ἀλήθειες καί τά μυστήρια πού ἀναφέρονται στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως μᾶς βεβαιώνουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων: «δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καί λέγων τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. α΄ 3). Στά ἱερά Εὐαγγέλια καί τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων εἶναι καταγεγραμμένες ἕνδεκα τέτοιες ἐμφανίσεις τοῦ ἀναστάντος Κυρίου μας. Στίς συμμελέτες τῶν Φιλικῶν Κύκλων βάλαμε στόχο νά συμμελετήσουμε καί τίς ἕνδεκα ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος. Ἀρχίσαμε τό 2021 μέ τήν πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος στίς Μυροφόρες (Ματθ. κη΄ 1-10). Τό 2022 συμμελετήσαμε τή δεύτερη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος στήν ἁγία Μαρία τή Μαγδαληνή (Ἰω.  κ΄ 11-18). Τό 2023 συμμελετήσαμε τήν τρίτη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος σέ δύο Μαθητές πού πήγαιναν στό χωριό Ἐμμαούς (Λουκ. κδ΄ 13-35). Σήμερα θά συμμελετήσουμε τήν τέταρτη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος στόν Σίμωνα Πέτρο (Ἰω. κ΄ 1-10 & Λουκ. κδ΄ 33-35 & Α΄ Κορ. ιε΄ 3-5). Ἐκ προοιμίου νά ποῦμε ὅτι ἡ πρώτη καί ἡ δεύτερη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος ἔγιναν τό πρωί τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα. Ἡ τρίτη καί ἡ τέταρτη ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος ἔγιναν τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, κατά τή δύση τοῦ ἡλίου.

Στό Α΄ Μέρος τοῦ θέματος θά συμμελετήσουμε τήν ἑνότητα: Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης στό κενό μνημεῖο: Θά διαβάσουμε τό κείμενο καί τήν ἑρμηνεία τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος: Ἰω. κ΄ 1-10, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Τί λέει; (Σκέψεις Μελῶν…) Μᾶς λέει ὅτι τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, πρίν καλά-καλά ξημερώσει, πῆγε πρώτη στό μνημεῖο ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, συνοδεύοντας τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Ματθαῖος καί ἑρμηνεύει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς (Ματθ. κη΄ 1-10). Μόλις ἔφθασαν στό μνημεῖο, ἔγινε σεισμός, κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, κύλισε τή βαριά πέτρα πού βρισκόταν στήν εἴσοδο τοῦ Τάφου καί εἶπε στίς Μυροφόρες: «Μή φοβάστε! Γνωρίζω ὅτι ζητεῖτε μέ πόθο καί εὐλάβεια τόν Ἰησοῦ τόν ἐσταυρωμένο. Δέν εἶναι ἐδῶ. Διότι ἀναστήθηκε ὅπως εἶπε. Ἐλᾶτε νά δεῖτε τόν τόπο ὅπου ἦταν θαμμένος ὁ Κύριος. Πηγαίνετε ὅμως γρήγορα καί πεῖτε στούς Μαθητές Του ὅτι ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς. Στό μεταξύ ἦλθαν στό μνημεῖο καί ἄλλες Μυροφόρες. Τότε ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἄφησε τήν προστασία τῆς Παναγίας στίς ἄλλες Μυροφόρες καί ἔτρεξε νά ἀναγγείλει στόν Σίμωνα Πέτρο καί στόν Ἰωάννη ὅτι βρῆκαν τόν Τάφο ἀδειανό: «ἧραν τόν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καί οὐκ οἴδαμεν ποῦ ἔθηκαν αὐτόν» (Ἰω. κ΄ 2).

Μόλις ἄκουσαν τήν ἀνέλπιστη αὐτή εἴδηση ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης, βγῆκαν ἀμέσως ἀπό τό σπίτι καί ἔρχονταν τρέχοντας στό μνημεῖο. «Ἔτρεχον δέ οἱ δύο ὁμοῦ» (Ἰω. κ΄ 4). Ἀλλά ὁ Ἰωάννης, ἐπειδή ἦταν νεότερος, «προέδραμε τάχιον τοῦ Πέτρου καί ἦλθε πρῶτος εἰς τό μνημεῖον» (Ἰω. κ΄ 4). Ἀλλά δίστασε νά μπεῖ μέσα. Σκύβει μέσα καί βλέπει ὅτι δέν ὑπῆρχε τό Σῶμα τοῦ Κυρίου. Μόνο οἱ νεκρικοί ἐπίδεσμοι ὑπῆρχαν στό δάπεδο τοῦ τάφου.  Ἐνῶ περίμενε, ἔρχεται ὁ Πέτρος, ὁ ὁποῖος, ὁρμητικός καθώς ἦταν, μπῆκε ἀμέσως στό μνημεῖο. Παρατήρησε ὅτι οἱ νεκρικοί ἐπίδεσμοι ἦταν κάτω στό δάπεδο τοῦ Τάφου καί τό ὕφασμα μέ τό ὁποῖο εἶχαν σκεπάσει τό κεφάλι τοῦ Ἰησοῦ βρισκόταν «ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον», ὅλα μέ τάξη. Ἀπό τό παράδειγμα τοῦ Πέτρου πῆρε θάρρος καί ὁ Ἰωάννης, μπῆκε κι αὐτός μέσα στό μνημεῖο καί τά εἶδε αὐτά ἀπό κοντά καί πίστεψε ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀναστήθηκε. Ἔπειτα καί οἱ δύο Μαθητές ἐπέστρεψαν στά καταλύματά τους.

2. Τί σχόλια ἔχουμε νά κάνουμε πάνω σ᾿ αὐτά; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Μᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ὅταν βρῆκαν οἱ Μυροφόρες τόν Τάφο ἀδειανό, ἔτρεξε ἀμέσως νά τό πεῖ στόν Πέτρο: «ἔρχεται πρός Σίμωνα Πέτρον καί πρός τόν ἄλλον μαθητήν, ὅν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. κ΄ 2). Ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Μᾶρκος διασώζει ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος εἶπε καί τοῦτο τόν λόγο στίς Μυροφόρες: «ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν» (Μάρκ. ις΄ 7). Γιατί πρόσθεσε τή φράση «καί τῷ Πέτρῳ»; Διότι ὁ Πέτρος στήν αὐλή τοῦ ἀρχιερέα Καϊάφα ἀρνήθηκε τρεῖς φορές τόν Κύριο. Βέβαια μετανόησε καί «ἐξελθών ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς», ἀλλά ἦταν ὁπωσδήποτε πολύ πονεμένος καί ὁ Κύριος γιά νά τόν ἐνισχύσει, τοῦ ἔστειλε μήνυμα μέ τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, ἐπειδή εἶχε ἀνάγκη παρηγοριᾶς καί βεβαιώσεως ὅτι συγχωρήθηκε γιά τήν ἄρνησή του. β) Μᾶς κάνουν ἐντύπωση τά ρήματα καί οἱ μετοχές πού χρησιμοποιοῦνται στό ἱερό κείμενο. Ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς γράφει: «ἀναστάς», πού σημαίνει πετάχτηκε ὄρθιος· «ἔδραμεν», πού σημαίνει ἦλθε τρέχοντας· «παρακύψας», πού σημαίνει ἔσκυψε μέσα στό μνημεῖο. Ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Ἰωάννης γράφει: «ἔτρεχον δέ οἱ δύο ὁμοῦ», ἔκαναν φτερά τά πόδια τους, «καί ὁ ἄλλος μαθητής προέδραμε τάχιον τοῦ Πέτρου», ἔτρεξε μπροστά πιό γρήγορα ἀπό τόν Πέτρο! Τί πόθο, τί λαχτάρα, τί ἀγάπη εἶχαν καί οἱ δύο Μαθητές πρός τόν Κύριο! γ) Ἐπίσης μᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι ὁ Πέτρος ἐνῶ ὡς ἡλικιωμένος, ἔφθασε δεύτερος στόν Τάφο, ὁρμητικός καθώς ἦταν, μπῆκε πρῶτος στό μνημεῖο. Αὐτό δείχνει ὅτι εἶχε ἀνδρεία, ψυχραιμία καί σταθερότητα. Δέν φοβήθηκε τήν κακία τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἔδειξε τόλ­μη ἀξιοθαύμαστη. Δέν μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός «πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως», ἔγραψε ἀργότερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν μαθητή του Τιμόθεο (Β΄ Τιμ. α΄ 7).

Καιρός νά προχωρήσουμε στό Β΄ Μέρος τοῦ θέματος. Θά διαβάσουμε τό κείμενο καί τήν ἑρμηνεία τοῦ ἁγιογραφικοῦ Ἀναγνώσματος: Λουκ. κδ΄ 33-35 καί θά ποῦμε στά Μέλη: Οἱ τρεῖς αὐτοί στίχοι εἶναι ὁ ἐπίλογος τῆς τρίτης ἐμφάνισης τοῦ Ἀναστάντος στούς δύο Μαθητές πού πήγαιναν στό χωριό Ἐμμαούς. Μᾶς γνωρίζουν ὅτι μόλις ἀναγνώρισαν τόν Ἀναστάντα «ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου», σηκώθηκαν τήν ἴδια στιγμή  καί ἐπέστρεψαν μέ βῆμα ταχύ στήν Ἱερουσαλήμ. Ἐκεῖ βρῆκαν συναθροισμένους τούς ἕνδεκα Ἀποστόλους καί τούς ἄλλους πού ἦταν μαζί τους. Καί ὅλοι αὐτοί ἔλεγαν ὅτι πραγματικά ἀναστήθηκε ὁ Κύριος καί «ὤφθη Σίμωνι». Ἐδῶ ἀναφέρεται ἡ τέταρτη ἐμφάνιση τοῦ ’Αναστάντος στόν Σίμωνα Πέτρο μέ δύο μόνο λέξεις. Τί σχόλια ἔχουμε νά κάνουμε πάνω σ᾿ αὐτή τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος; (Σκέψεις Μελῶν…)

α) Μήν ἔχουμε καμιά ἀμφιβολία ὅτι καί αὐτή ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀναστάντος εἶναι πέρα γιά πέρα ἀληθινή, κι ἄς διασώζεται ὄχι περιγραφικά μέ πολλές λέξεις, ἀλλά περιληπτικά μέ δύο μόνο λέξεις. Τήν ἀναφέρουν καί ὁ ἱερός εὐαγ­γελιστής Λουκᾶς καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του, ὅπου γράφει: Ὁ Χριστός πέθανε γιά τίς ἁμαρτίες μας, σύμφωνα μέ ὅσα προφητεύθηκαν στίς Γραφές, ἐνταφιάσθηκε καί τήν τρίτη ἡμέρα ἀναστήθηκε σύμφωνα μέ τίς Γραφές. Μετά τήν Ἀνάστασή Του «ὤφθη Κηφᾷ, εἷτα τοῖς δώδεκα», ἐμφανίστηκε στόν ἀπόστολο Πέτρο, κι ἔπειτα στούς δώδεκα Ἀπο­στόλους (Α΄ Κορ.  ιε΄ 3-5). Ἡ ἐμφάνιση αὐτή τοῦ Ἀναστάντος ἔγινε στό χρονικό διάστημα μεταξύ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Κυρίου στούς δύο Μαθητές στούς Ἐμμαούς καί τῆς ἐπιστροφῆς τους στά Ἱεροσόλυμα.

β) Ἡ ἐμφάνιση αὐτή τοῦ Ἀναστάντος εἶναι ἡ τέταρτη στή σειρά τῶν ἐμφανίσεων. Θυμίζει στόν ἀπόστολο Πέτρο τίς τρεῖς ἀρνήσεις του στήν αὐλή τοῦ ἀρχιερέα Καϊάφα, γιά νά τόν βοηθήσει νά ὡριμάσει περισσότερο ἡ μετάνοιά του, ἀλλά καί τόν χαροποιεῖ πού ἦταν λυπημένος. Ἐπίσης νά ποῦμε ὅτι ὁ ἀπόστολος Πέτρος εἶναι πρῶτος ἀπό τούς Μαθητές τοῦ Χριστοῦ πού εἶδε τόν Κύριο ἀναστημένο. Καί δέν τόν εἶδε μία μόνο φορά. Τόν εἶδε καί σέ ἄλλες ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος (στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ στούς δέκα Ἀποστόλους, ἀπουσιάζοντος τοῦ Θωμᾶ [Μαρκ. ιστ΄ 14, Λουκ. κδ΄ 36-43, Ἰω. κ΄ 19-25], στούς ἕνδεκα Ἀποστόλους παρόντος καί τοῦ Θωμᾶ [Ἰω. κ’ 26-29], στούς ἑπτά Ἀποστόλους στή λίμνη τῆς Τιβεριάδος [Ἰω. κα΄ 1-23], στούς ἕνδεκα Ἀποστόλους στό ὄρος τῆς Γαλιλαίας καί στήν τελευταία ἐμφάνισή Του στή Βηθανία, μετά ἀπό τήν ὁποία «ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» [Μάρκ.  ιστ΄ 19-20, Λουκ.  κδ΄ 50,  Πράξ. α΄ 6-11]).

Ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἦταν μιά καρδιά ὅλο φλόγα! Ἀξιώθηκε νά δεῖ πολλές φορές τόν ἀναστάντα Κύριο καί νά δώσει μαρτυρία γιά τόν Χριστό ἀκόμη καί μέ μαρτύριο. Μαρτύρησε στόν διωγμό τοῦ Νέρωνα μέ σταυρικό θάνατο. Ἀρχαία παράδοση ἀναφέρει ὅτι σταυρώθηκε ἀνάστροφα, μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω, καί μάλιστα ὅτι αὐτό τό ζήτησε ὁ ἴδιος, ἐπειδή δέν ἔκρινε τόν ἑαυτό του ἄξιο νά σταυρωθεῖ ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστός! Νά δοξάσουμε τόν Ἀναστάντα, διότι μέ τό ἀναστάσιμο θέμα πού κάναμε σήμερα τελειώνει ἡ κανονική σειρά τῶν θεμάτων τῆς φετινῆς χρονιᾶς. Καλό Καλοκαίρι!

* Ὁ ἀναστάς Κύριος νά εὐλογεῖ ὅλους (καί ὅλες) σας κατά τή διάρκεια τῆς διακοπῆς τῆς ἑβδομαδιαίας συμμελέτης τοῦ θείου λόγου. Σύν Θεῷ, θά ξανασυγκεντρωθοῦμε γιά τίς νέες ἑβδομαδιαῖες συγκεντρώσεις τοῦ Κύκλου μας μετά τήν Κυριακή τοῦ Σπορέως (14-20 Ὀκτωβρίου 2024).

* Σᾶς ἀποστείλαμε καί τέσσερα ἐφεδρικά θέματα γιά τή θερινή Περίοδο ἀπό 20 Μαΐου ἕως 12 Ὀκτωβρίου 2024. Παρακαλοῦμε κι αὐτά τά θέματα νά τά προγραμματίσετε σέ ὁποιεσδήποτε ἡμερομηνίες τῆς θερινῆς Περιόδου εὐκολύνεσθε νά κάνετε τόν Κύκλο, γιά νά ἔχετε μέ τόν τρόπο αὐτό καί μιά ἐπικοινωνία μέ τά Μέλη τοῦ Κύκλου σας.

* Γιά τούς κόπους σας στή διακονία τοῦ θείου λόγου θερμότατα σᾶς εὐχαριστοῦμε ἐκ μέρους τῆς Ἀδελφότητος. Ὁ Κύριος νά σᾶς τούς ἀνταποδώσει πλουσίως.