Αἴσθηση προκάλεσε ἡ εἴδηση ὅτι τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο στὶς 21 Μαρτίου 2024 δικαίωσε Γερμανὸ πολίτη, ὁ ὁποῖος ἀρνήθηκε νὰ καταγραφοῦν τὰ δακτυλικά του ἀποτυπώματα στὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες, κρίνοντας ὅτι «ὁ κανονισμὸς τῆς Ε.Ε. τοῦ 2019 ποὺ ὑποχρεώνει τοὺς πολίτες τῆς Ε.Ε. νὰ δίνουν τὰ δακτυλικά τους ἀποτυπώματα γιὰ τὶς ἐθνικὲς ταυτότητες ἔχει λάθος νομικὴ βάση» («Euractiv.gr» 22-3-2024). Τὸ Δικαστήριο τῆς Ε.Ε. δὲν ἀπέρριψε ὁριστικὰ τὴν ἐνσωμάτωση δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων στὶς ταυτότητες, ἀλλὰ ἔδωσε διορία «ἕως τὶς 31 Δεκεμβρίου 2026 τὸ ἀργότερο, προκειμένου ὁ Εὐρωπαῖος νομοθέτης νὰ μπορέσει νὰ ἐκδώσει νέο κανονισμὸ στηριζόμενο στὴν ὀρθὴ νομικὴ βάση» («Lawpost.gr» 21-3-2024).
Ἡ ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα ἰσχύει στὴ Γερμανία ἀπὸ τὸ 2010. Τότε εἶχε δοθεῖ ἡ δυνατότητα νὰ εἶναι προαιρετικὴ ἡ καταγραφὴ τῶν δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων. Ὡστόσο ἀπὸ τὸν Αὔγουστο τοῦ 2021 ἔγινε ὑποχρεωτικὴ ἡ ἀποθήκευσή τους, καὶ τὸν ἴδιο χρόνο ὁ Detlev Sieber, διευθύνων σύμβουλος τῆς Digitalcourage, γερμανικῆς ὀργανώσεως ποὺ ὑπερασπίζεται τὰ θεμελιώδη δικαιώματα καὶ τὴν προστασία τῶν δεδομένων, κατέθεσε ἀγωγὴ στὸ Διοικητικὸ Δικαστήριο τοῦ Wiesbaden, ἀφοῦ ζήτησε ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα χωρὶς νὰ ὑποβάλει τὰ δακτυλικά του ἀποτυπώματα. Κατὰ τὴ γνώμη τῆς Digitalcourage, «ἕνας ἰδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος προκύπτει ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ δακτυλικὰ ἀποτυπώματα ἀποθηκεύονται ἀπὸ τὶς τοπικὲς ἀρχὲς ἔκδοσης καὶ τὶς ἑταιρεῖες ποὺ κατασκευάζουν στὴ συνέχεια τὴν ταυτότητα. Παρόλο ποὺ τὰ δεδομένα θὰ ἔπρεπε ἰδανικὰ νὰ διαγράφονται κατὰ τὴ συλλογὴ τῆς ταυτότητας, μποροῦν νὰ ἀποθηκεύονται ἕως καὶ 90 ἡμέρες».
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ἀπὸ τὸ 2005, ποὺ εἶχε ἀρχίσει στὴ Γερμανία ἡ συζήτηση γιὰ τὴν καθιέρωση νέας ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας, ὑπῆρχαν ἔντονες ἀντιδράσεις γιὰ τὴν ἀποθήκευση τῶν δακτυλικῶν ἀποτυπωμάτων καὶ ἄλλων βιομετρικῶν στοιχείων (π.χ. φωτογραφίας προσώπου, ἴριδας ματιοῦ, ὕψους). Ὁ νομικὸς Τίλο Βάιχερτ, εἰδικὸς σὲ ζητήματα δεδομένων καὶ πρόεδρος τῆς Ἕνωσης γιὰ τὴν Προστασία τῶν Δεδομένων στὴ Γερμανία, ἐπεσήμαινε τότε ὅτι μὲ τὴν ἀποθήκευση βιομετρικῶν στοιχείων αὐξάνεται ὁ κίνδυνος πλαστογραφήσεως τῆς ταυτότητας καὶ γι’ αὐτὸ δὲν δίστασε νὰ δηλώσει ὅτι «πρέπει νὰ ξανασκεφθοῦμε τὴν ἐπιστροφή μας στὰ κανονικὰ μὴ ἠλεκτρονικά, χάρτινα ἔγγραφα» («DeutscheWelle» 28-7-2008)!
Ἡ παραπάνω ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἂς προβληματίσει τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, ποὺ πιέζει τοὺς πολίτες νὰ παραλάβουν τὴ νέα ταυτότητα. Ὁ νέος ψηφιακὸς κόσμος ποὺ δημιουργεῖται, ἀπαιτεῖ κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, ὥστε νὰ προστατεύονται στοιχειωδῶς τὰ θεμελιώδη δικαιώματα τῶν πολιτῶν, ὅπως ἡ προστασία καὶ ἀσφάλεια τῶν προσωπικῶν μας δεδομένων, ποὺ εἶναι πολὺ σημαντικότερη ἀπὸ τὶς τυχὸν διευκολύνσεις ποὺ προσφέρει ἡ ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα.
