Ἦταν στὸ σκοτάδι. Ἐπὶ δεκαετίες δὲν τὴν ἀναγνώριζε καμία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Μέχρι τότε τὴν ὀνόμαζαν ὅλοι «Σχισματικὴ Ἐκκλησία τῶν Σκοπίων». Κάποια στιγμὴ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τὴν ἀνέσυρε ἀπὸ τὴν παραγνώριση καὶ τὴν ὁδήγησε στὴν κοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τῆς ἔδωσε τὸ ὄνομα τῆς ἱστορικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀχρίδος. Αὐτὸ ἔγινε πρὶν ἀπὸ δύο περίπου χρόνια, στὶς 9 Μαΐου τοῦ 2022.
Τῆς ἔθεσε ὅμως δύο ὅρους, προκειμένου νὰ ἐξακολουθήσει νὰ τὴ δέχεται στὴν κοινωνία αὐτὴ καὶ νὰ τῆς χαρίσει καὶ Τόμο Αὐτοκεφαλίας. Ὁ πρῶτος, νὰ περιορίζεται ἡ δικαιοδοσία της μέσα στὰ ὅρια τοῦ κράτους τους καὶ ὁ δεύτερος, νὰ μὴ δεχθεῖ ποτὲ στὸν τίτλο της τὸ ὄνομα «“Μακεδονικὴ” καὶ οἱοδήτι ἄλλο παράγωγον τῆς λέξεως “Μακεδονία”».
Τί ἔγινε στὸ μεταξύ; Ὁ Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος, παίζοντας τὸ σκοτεινὸ παιχνίδι τῆς Μόσχας, παρέδωσε ἕνα μήνα ἀργότερα στὸν Ἀρχιεπίσκοπό της Στέφανο ψευδοτόμο Αὐτοκεφαλίας μὲ τὸν τίτλο «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδας», χωρὶς νὰ ἔχει τέτοια ἁρμοδιότητα, ποὺ ἀνήκει ἀποκλειστικὰ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο κατὰ παράδοση αἰώνων. Ἦταν ἕνα ὕπουλο χτύπημα κατὰ τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τὴν ὁποία ἡ Σερβία ἔχει χιλιοευεργετηθεῖ. Γιὰ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἄλλη μία φορὰ ὁ ἀποδιδόμενος στὸν φιλόσοφο Ἡράκλειτο φοβερὸς λόγος: «Οὐδεὶς ἀσφαλέστερος ἐχθρὸς τοῦ εὐεργετηθέντος».
Ἀμέσως κατόπιν ἡ Μόσχα ἔσπευσε νὰ χαιρετίσει τὴν ἀντικανονικὴ ἐνέργεια τοῦ Σέρβου Πατριάρχη μὲ ἐνθουσιασμό. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὡστόσο Στέφανος φαινόταν νὰ κρατεῖ ἐπιφυλακτικὴ στάση ἀπέναντι στὴν ἐνέργεια τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὶς προσδοκίες τῆς Μοσχοβίτικης Ἐκκλησίας.
Αὐτὸ μέχρι πρόσφατα.
Διότι στὶς 22 Μαΐου 2024, ἀμέσως μετὰ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ἐθνικιστικοῦ κόμματος VMRO στὴν ἐξουσία, ἔριξε πλέον τὸ προσωπεῖο. Καὶ δήλωσε ὅτι οἱ ὅροι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νὰ ἐγκαταλείψουν «τὸ ὄνομα Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» καὶ «τὴ μακεδονικὴ διασπορὰ» «εἶναι ἀπαράδεκτοι». Ἔκανε λόγο καὶ γιὰ ἀναγνώριση τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, κάτι ποὺ πάντως δὲν ἀναφερόταν στὸ Πατριαρχικὸ κείμενο («orthodoxianewsagency.gr» 22-5-2024).
Θλιβερό, θλιβερότατο, ἀξιοθρήνητο κατάντημα. Ὅτι ἡ νέα Πρόεδρος τῶν Σκοπίων Σιλιάνοφσκα θὰ μιλοῦσε γιὰ Μακεδονία, ἦταν ἀναμενόμενο, ἀφοῦ αὐτὸ ἦταν τὸ προεκλογικὸ σύνθημα τοῦ κόμματος VMRO. Νά ὅμως ποὺ καὶ ἡ Ἐκκλησία τους ἐπανῆλθε στὸν παλαιὸ κακὸ ἑαυτό της, θέτοντας τὸν ἀρρωστημένο ἐθνικισμὸ πάνω ἀπὸ τὴ θέση καὶ τὴν ἀποστολή της.
Εἶναι ὡστόσο καὶ εὐεργετικὴ ἐν μέρει αὐτὴ ἡ ἐξέλιξη. Διότι ἴσως συντελέσει στὸ νὰ ἀφυπνισθοῦν οἱ ἐν Ἑλλάδι ἐπίμονοι θαυμαστὲς τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μὲ πακτωλὸ ρουβλίων προωθεῖ νέο πανσλαβισμὸ καὶ ἐπιχειρεῖ νὰ πνίξει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, κατακομματιάζοντας τὴν Ὀρθοδοξία μας.
