Σύμφωνα μὲ δημοσίευμα τῆς «Καθημερινῆς» («kathimerini.gr» 14-8-2024), παρατηρεῖται τελευταῖα σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο ἀνησυχητικὴ αὔξηση τῶν ψυχικῶν ἀσθενειῶν μεταξὺ τῶν νέων: «Ἡ ἀνισότητα μεταξὺ τῶν γενεῶν, τὰ ἀνεξέλεγκτα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, οἱ χαμηλὲς ἀμοιβές, ἡ ἐπισφαλὴς ἐργασία καὶ ἡ κλιματικὴ κρίση ὁδηγοῦν σὲ “ἐπικίνδυνη” καὶ “ἀνησυχητικὴ” ἐπιδείνωση τῆς ψυχικῆς ὑγείας τῶν νέων παγκοσμίως, προειδοποιοῦν εἰδικοὶ στὸν τομέα. Παράλληλα κάνουν λόγο γιὰ “ἐπείγουσα ἀνάγκη νὰ ἀντιμετωπιστοῦν αὐτοὶ οἱ παράγοντες καὶ νὰ βελτιωθοῦν οἱ θεραπεῖες ψυχικῆς ὑγείας, ὥστε νὰ μειωθοῦν τὰ ποσοστὰ πρόωρου θανάτου, ἀναπηρίας καὶ ἀπώλειας δυνατοτήτων, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἐκτιναχθεῖ τὶς τελευταῖες δύο δεκαετίες”, ὅπως καταδεικνύει ἡ μελέτη τῆς Ἐπιτροπῆς Ψυχιατρικῆς τοῦ Lancet γιὰ τὴν ψυχικὴ ὑγεία τῶν νέων. (…)
Ἐπικεφαλῆς τῆς μελέτης, μεταξὺ ἄλλων, ὁ ψυχίατρος καθηγητὴς Πάτρικ Μὰκ Γκόρι, ὁ ὁποῖος δήλωσε ὅτι “πρόκειται γιὰ τὴν πιὸ σοβαρὴ ἀπειλὴ γιὰ τὴ δημόσια ὑγεία”. “Ἂν αὐτὴ ἡ ραγδαία ἐπιδείνωση τῆς ὑγείας ἀφοροῦσε ὁποιονδήποτε ἄλλο τομέα, ὅπως ὁ διαβήτης ἢ ὁ καρκίνος, θὰ λαμβάνονταν δραστικὰ μέτρα ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις”, πρόσθεσε ὁ ἴδιος».
Τὸ δημοσίευμα ἐπιπλέον ἀναφέρει ὅτι οἱ ψυχικὲς νόσοι καλύπτουν πάνω ἀπὸ τὸ 45% τῶν συνολικῶν ἀσθενειῶν σὲ ἄτομα ἡλικίας 10-24 ἐτῶν, «ὡστόσο, μόνο τὸ 2% τοῦ παγκόσμιου προϋπολογισμοῦ γιὰ τὴν ὑγεία ἀφιερώνεται στὴν ψυχικὴ ὑγεία, σύμφωνα μὲ τὴν ἔκθεση».
Εἶναι δραματικὰ πράγματι τὰ ποσοστὰ ποὺ δίνει ἡ ἔκθεση τῆς ἐν λόγῳ Ἐπιτροπῆς Ψυχιατρικῆς. Δηλαδὴ περίπου οἱ μισοὶ ἀπὸ τοὺς σήμερα νοσοῦντες νέους παγκοσμίως εἶναι ἄρρωστοι ἀπὸ ψυχικὰ νοσήματα. Βέβαια μιὰ ἐπιστημονικὴ ἔκθεση προφανῶς θὰ ἀναζητήσει τὶς αἰτίες τοῦ φαινομένου στὶς χαμηλὲς ἀμοιβές, στὰ ἀνεξέλεγκτα «μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης», στὴν κλιματικὴ ἀλλαγὴ κ.ο.κ. Αὐτὰ ὅλα ὅμως οὐσιαστικὰ εἶναι οἱ ἀφορμὲς ἐκδηλώσεως τῶν ψυχικῶν νοσημάτων. Ἡ πραγματικὴ αἰτία ἀναπτύξεως τέτοιων ἀσθενειῶν δὲν πρέπει ἀλλοῦ νὰ ἀναζητηθεῖ παρὰ στὴ δραματικὴ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων, μάλιστα τῆς νέας γενιᾶς, ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὰ ἐντάλματα τοῦ Εὐαγγελίου.
«Νοῦς ἀποστὰς τοῦ Θεοῦ ἢ κτηνώδης ἢ δαιμονιώδης γίνεται», ἐπισημαίνει ὁ ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. Σήμερα καὶ τὰ δύο ἔχουν συντελεσθεῖ: καὶ κτηνώδης ἔχει γίνει ὁ ἄνθρωπος μὲ τὰ ἀκατoνόμαστα, διαστροφικὰ πάθη τῆς σαρκός, στὰ ὁποῖα ἀπὸ τὴ νηπιακὴ πλέον ἡλικία ἐξωθοῦνται τὰ παιδιά, ἀλλὰ καὶ δαιμονιώδης γιὰ τὸν ἴδιο λόγο καὶ γιὰ τὴ γενικότερη προσχώρηση τοῦ ἀνθρώπου στὶς ἐπιταγὲς τοῦ ἀνθρωποκτόνου διαβόλου. Τί ἄλλο ἀπὸ ἀσθένεια, καὶ μάλιστα βαρύτατη ψυχική, μπορεῖ νὰ περιμένει κανείς; Ἀντιθέτως ἡ σύνδεση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴ ζωὴ τῆς πίστεως καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, βοηθεῖ καὶ τὰ ἄτομα ποὺ εἶναι ἐπιβαρημένα μὲ ψυχικὲς νόσους, ὥστε ἐλαφρύτερα νὰ τὶς περνοῦν. Κοντὰ στὸν Χριστὸ ὑπάρχει ἡ ἀληθινὴ ζωὴ καὶ θεραπεία.
