Ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, τὴν ἱστορικὴ ἕδρα τοῦ Πατριαρχείου, στὶς 3 τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ ἀπηύθυνε κραυγὴ ἀγωνίας καὶ πόνου, ἐξαιτίας τῶν δεινῶν τοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τὴ θρασύτατη ληστρικὴ εἰσβολὴ στὸ ἔδαφός του τῶν «ἱεραποστόλων» τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν κυριαρχία της σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Ἡ εἰσβολὴ ἀποτελεῖ ἐκδικητικὴ ἐνέργεια τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὸν λόγο ὅτι, ὅπως ἄλλες Ἐκκλησίες, ἔτσι καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ἀναγνώρισε τὴν ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου παραχώρηση Αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας.
Ἡ Αὐτοκεφαλία αὐτὴ ἔκτοτε ἀντιλέγεται μεταξὺ τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, κάτι ὄχι ἀσυνήθιστο στὴν ἱστορία τους. Ἄλλο ὅμως αὐτὸ καὶ ἡ ἀνταλλαγὴ ἐπιχειρημάτων ὑπὲρ τῆς μίας ἢ τῆς ἄλλης ἀπόψεως, καὶ ἄλλο ἡ βάναυση ἐπίθεση ἐναντίον τῆς πιὸ ἀδύναμης Ἐκκλησίας, ποὺ τώρα, ἔπειτα ἀπὸ δύο χιλιετίες Χριστιανισμοῦ, ἀναπτύσσει ἐν μέσῳ ἀπείρων δυσχερειῶν θαυμαστὴ ἱεραποστολὴ στὴν Ἀφρική.
Ἡ κατάσταση ἔχει ξεφύγει, ἔχει ξεπεράσει κάθε ἐπιτρεπόμενο ὅριο. Ὅπως κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας οἱ δυτικοὶ Μισσιονάριοι (Λατίνοι καὶ Προτεστάντες) ἁλώνιζαν τὴν Ἑλλάδα, ἐξαγοράζοντας συνειδήσεις μὲ πακτωλὸ ἁμαρτωλῶν ἀργυρίων, ἔτσι σήμερα τὰ φερέφωνα τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐκμεταλλεύονται τὴν ἔσχατη φτώχεια τῶν Ἀφρικανῶν καὶ μὲ ποταμὸ ρουβλίων ἐκμαυλίζουν τὶς ἀσθενεῖς συνειδήσεις τῶν νεοφώτιστων πιστῶν καὶ δελεάζουν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο τοὺς ἱερεῖς, προκειμένου νὰ ἐγκαταλείψουν τὴ μητρικὴ Ἐκκλησία τους καὶ νὰ μεταπηδήσουν στὴν Ἐξαρχία τῆς Μόσχας.
Οἱ ἐκδικητικὲς ἐνέργειες τῆς Μόσχας, τονίζει ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐξαγορὰ καὶ λαφυροποίηση κληρικῶν καὶ λαϊκῶν καὶ μὲ τὴν ἁρπαγὴ ἱερῶν Ναῶν, δομῶν καὶ Κοινοτήτων, ἐπιδιώκουν «τὴν ἀπογύμνωσιν καὶ σταδιακὴν κατάληψιν τῆς Πρεσβυγενοῦς ἡμῶν Ἐκκλησίας». Ἡ τελευταία ἐπισήμανση γιὰ σταδιακὴ κατάληψη τοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τὴ Μόσχα εἶναι φοβερὴ καὶ ὑπενθυμίζει τὴν κατὰ τὸ τέλος τοῦ 19ου αἰώνα ἀντίστοιχη διὰ χρηματισμοῦ ἐπιδίωξη καταλήψεως τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπὸ τοὺς Ρώσους.
Ἐν τέλει ἐκφράζει βαθὺ παράπονο ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, ἐπισημαίνοντας ὅτι μπροστὰ στὸ ἐπιχειρούμενο ἔγκλημα ἐπικρατεῖ «ἐκκωφαντικὴ σιωπὴ» ἐκ μέρους πολλῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἡ σιωπὴ αὐτὴ εἶναι ἀπαράδεκτη, ἄδικη καὶ ἀνίερη, τονίζει μὲ βαθύτατη θλίψη ὁ Πατριάρχης.
Καὶ εἶναι πράγματι, διότι, ὄχι μόνο παγιώνεται ἡ πρωτοφανὴς ἐκτροπή, ἀλλὰ καὶ ἀναγνωρίζεται ἔτσι στὴν πράξη ἡ ἀναβίωση τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἐθνοφυλετισμοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ διαχρονικὰ τὴν ἀχίλλειο πτέρνα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Εὐχόμαστε ἡ ἐναγώνια κραυγὴ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας νὰ ἀφυπνίσει τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ὥστε νὰ συμπαρασταθοῦν στὸ δοκιμαζόμενο Ἀλεξανδρινὸ Πατριαρχεῖο, γιὰ νὰ δοξάζεται ὁ ἐν Τριάδι Θεὸς καὶ νὰ λαμπρύνεται ὁ Σταυρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας στὰ πέρατα τοῦ κόσμου.
