Τὸν τελευταῖο καιρὸ συνέβη ἕνα σοβαρὸ περιστατικὸ σὲ περιοχὴ τῶν Ἀθηνῶν:
«Τὰ ξημερώματα τῆς Κυριακῆς (27 Ὀκτωβρίου) ὀκτὼ ἀνήλικοι μαθητὲς ἡλικίας ἀπὸ 14-17 ἐτῶν κατέληξαν σὲ νοσοκομεῖο σὲ κατάσταση βαριᾶς μέθης ἢ καὶ ἀναίσθητοι μετὰ τὴν κατανάλωση ἀλκοὸλ σὲ χορὸ ποὺ εἶχε διοργανωθεῖ ἀπὸ τὸ 15μελὲς συμβούλιο σχολείου. (…)
Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ κατανάλωση ἀλκοὸλ ἀπὸ ἀνηλίκους ἀπαγορεύεται ρητὰ ἀπὸ τὴ νομοθεσία, φαίνεται ὅτι ἐλάχιστοι ἕως καθόλου ἔλεγχοι διενεργοῦνται ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες. Εἰδικοὶ συμβουλεύουν τοὺς γονεῖς νὰ μιλήσουν στὰ παιδιά τους γιὰ τὸ ἀλκοὸλ καὶ τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὴν κατανάλωσή του» («Καθημερινὴ» 30-10-2024).
Ἐξάλλου ἐπιφανεῖς γιατροὶ τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ στὸ Νοσοκομεῖο «Ἀλεξάνδρα», ὅπως ἡ Καθηγήτρια τῆς Θεραπευτικῆς κυρία Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, προειδοποιοῦν γιὰ τοὺς κινδύνους τῆς χρήσεως ἀλκοὸλ ἀπὸ ἀνηλίκους. Συγκεκριμένα ἀποφαίνονται ὅτι «τὸ ἀλκοὸλ εἶναι ἡ πιὸ εὐρέως χρησιμοποιούμενη οὐσία στοὺς νέους καὶ μπορεῖ νὰ προκαλέσει τεράστιους κινδύνους γιὰ τὴν ὑγεία καὶ τὴν ἀσφάλεια. Γιὰ κάποιους φαντάζει ὡς ἕνα μέσο διεκδίκησης τῆς ἀνεξαρτησίας τους, πολλοὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀντισταθοῦν στὶς πιέσεις τῶν συνομηλίκων τους γιὰ κατανάλωση ἀλκοόλ, ἐνῶ ἄλλοι λανθασμένα ἐκτιμοῦν ὅτι θὰ τοὺς βοηθήσει στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἄγχους».
Ἐπιπλέον οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες ὑπογραμμίζουν μὲ ὑπευθυνότητα μεταξὺ ἄλλων: «Ἡ κατανάλωση ἀλκοὸλ ἀπὸ ἀνηλίκους ἐγκυμονεῖ μιὰ σειρὰ ἀπὸ κινδύνους καὶ ἀρνητικὲς συνέπειες. Εἰδικότερα, εἶναι ἕνας σημαντικὸς παράγοντας γιὰ τραυματισμοὺς ἀλλὰ καὶ θανάτους ἀτόμων κάτω τῶν 21 ἐτῶν, συμπεριλαμβανομένων τῶν θανάτων ἀπὸ τροχαῖα δυστυχήματα, ἀνθρωποκτονίες, πτώσεις, ἐγκαύματα, πνιγμοὺς καὶ αὐτοκτονίες. Τὸ ἀλκοὸλ θολώνει τὴν κρίση τοῦ ἀτόμου ποὺ τὸ καταναλώνει καὶ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει σὲ κακὲς ἀποφάσεις σχετικὰ μὲ τὴν ἀνάληψη κινδύνων (…). Ἡ χρήση ἀλκοὸλ παρεμβαίνει καὶ στὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐγκεφάλου, ὁ ὁποῖος συνεχίζει νὰ ἀναπτύσσεται μέχρι τὰ 20 ἔτη» («Καθημερινὴ» 2-11-2024).
Εἶναι ἑπομένως φανερὸ ὅτι τὸ βάρος γιὰ τὴν πρόληψη τῶν δυσμενῶν συνεπειῶν ἀπὸ τὴ χρήση τοῦ ἀλκοὸλ ἀναγκαστικὰ πέφτει στοὺς ὤμους τῶν γονέων τῶν μαθητῶν, ἀφοῦ οἱ κρατικὲς ὑπηρεσίες γιὰ τοὺς ἀναγκαίους ἐλέγχους ὑπολειτουργοῦν. Οἱ γονεῖς λοιπὸν ὡς κυρίως ὑπεύθυνοι εἶναι ἀνάγκη νὰ φροντίζουν γιὰ τὴν ἔγκαιρη ἐνημέρωση τῶν τρυφερῶν βλαστῶν τους ὡς πρὸς τοὺς σοβαροὺς κινδύνους ποὺ ἐγκυμονεῖ ἡ χρήση οἰνοπνευματωδῶν ποτῶν στὴν παιδικὴ καὶ ἐφηβικὴ ἡλικία.