Περιγραφή Προϊόντος
Αυτοκτόνησε ένας αιώνας
Κράτησε το τηλεγράφημα στα λεπτά της δάχτυλα. Κι απότομα, σαν να λειτούργησε κάποιος αυτόματος μηχανισμός, το πρόσωπό της αλλοιώθηκε και τα χέρια της άρχισαν να τρέμουν.
Η κυρία Δέσποινα δεν είχε καμμιά αμφιβολία. Το μήνυμα, που έκρυβε στα σωθικά του το άψυχο τούτο τυλιγμένο χαρτί, ερχόταν απ’ το Μιχάλη της, τον αγαπημένο μονάκριβο γιό της. Σίγουρα, θα της μηνούσε τη μέρα και την ώρα, που θα πατούσε το πόδι του στην αγαπημένη ελληνική γη και που και κείνη θα μπορούσε ν’ ανοίξει την αγκαλιά της, να τον σφίξει σα μάνα και να μεθύσει ρουφώντας αχόρταγα το ποτήρι της χαράς.
Ταράχτηκε. Τρίκλισε. Κόντεψε να πέσει. Μόλις και πρόλαβε να γείρει και να στηριχτεί στο περβάζι της πόρτας.
Η μητρική καρδιά δεν αντέχει το κεραυνοβόλημα του πόνου. Μα δεν μπορεί να σηκώσει και το ξάφνιασμα της ευτυχίας. (Απόσπασμα από το κεφάλαιο ΤΟ ΜΑΝΤΑΤΟ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.