Ι. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΕΡΓΑ 6

Περιγραφή Προϊόντος

Ι. Δαμασκηνού έργα 6

Τα Ιερά Παράλληλα είναι το σπουδαιότερο από τα ηθικοασκητικά έργα του ιερού Δαμασκηνού. Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη συλλογή χωρίων από την αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας, τα οποία, ταξινομημένα με αλφαβητική σειρά σε είκοσι τέσσερα στοιχεία, αντίστοιχα προς τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου, αποτελούν ένα είδος ταμείου (ευρετηρίου), πολύτιμου για τη μελέτη των θεμάτων που αναφέρονται στον Θεό, τον άνθρωπο και το ήθος, τόσο για την εποχή που έγιναν, όσο και για μας σήμερα. Στο τέλος του κάθε στοιχείου της συλλογής παρατίθενται πολλές φορές και αποσπάσματα από τα συγγράμματα του Φίλωνος και του Ιωσήπου, ελληνιστών Εβραίων λογίων του τέλους του 1ου αι. π.Χ. και των αρχών του 1ου αι. μ.Χ. “εις κλέος της παρ’ ημίν αληθείας”, όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο ίδιος ο ερανιστής.
Του έργου προτάσσεται ένας σύντομος πρόλογος, στον οποίο σημειώνεται ο σκοπός για τον οποίο επιχειρήθηκε η συλλογή των περισσοτέρων από πέντε χιλιάδες χωρίων, που ήταν η παροχή στους αναγνώστες του ενός εύχρηστου βοηθήματος, το οποίο θα τους διευκόλυνε στην ανεύρεση αυτού που τους συμφέρει, με την παράλληλη παράθεση των αρετών και των αντίστοιχων προς αυτές κακιών.
Ακολουθεί άλλο ένα σημείωμα στο οποίο λέγεται ότι πρόκειται για συλλογή γραφικών και πατερικών αποφθεγμάτων, ηθικών ή παραινετικών, που ειπώθηκαν από οποιαδήποτε αφορμή και βρίσκονται σκορπισμένα στα συγγράμματα των ιερών συγγραφέων, σημειώνεται ότι η ταξινόμηση του υλικού έγινε σε τρία βιβλία, και δίνονται λεπτομερέστερες πληροφορίες για τη διάταξη των επιμέρους παραθέσεων.
Στη συνέχεια υπάρχει εκτενής πίνακας της θεματολογίας ολόκληρου του έργου, το οποίο ταξινομημένο σε είκοσι τέσσερα στοιχεία υποδιαιρείται σε 321 λήμματα.
Το κείμενο παρελήφθη από την έκδοση του Migne με διόρθωση μερικών ορθογραφικών αβλεπτημάτων, και κυρίως με έλεγχο των υποσημειώσεων. Από τις τελευταίες, οι μεν αγιογραφικές παραπομπές διορθώθηκαν όλες, ενώ σε πολλές από τις παραθέσεις, των Πατέρων και των άλλων συγγραφέων, που δεν κατορθώθηκε να επισημανθούν, σημειώνεται μόνο το όνομα του συγγραφέως, όπως αναφέρεται στην έκδοση εκείνη.
Η αυθεντικότητα του βιβλίου, όπως σημειώνει ο καθηγητής Π. Χρήστου, αμφισβητείται. Όμως, το γεγονός ότι ο ιερός Δαμασκηνός συνήθιζε να ενισχύει τις απόψεις του παραθέτοντας, εκτός των αγιογραφικών χωρίων, και πλήθος πατερικών αποσπασμάτων, όπως κάνει λόγου χάριν στους τρεις λόγους του Περί των εικόνων, στην επιστολή του Προς τον επίσκοπο Δαραίας τον Ιακωβίτη, κ.ά., νομίζω ότι συνηγορεί υπέρ της αποδόσεως του έργου στον Ιωάννη Δαμασκηνό. Αλλά και η δήλωση του συντάκτου, “ει μεν καλώς και προσηκόντως συντέτακται, τούτο της άνωθεν υπάρχει ροπής, ει δε βαναύσως και ου λίαν ευστόχως, τούτο το της εμής ασθενείας”, προσιδιάζει, κατά τη γνώμη μου, προς τη γνωστή ταπεινοφροσύνη που χαρακτήριζε τον ιερό Δαμασκηνό. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)