ΜΕΘΕΞΙΣ ΘΕΟΥ

Πρόλογος
ΜΕΡΟΣ Α΄
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
1. Χωρίς Εσένα, Ἀγάπη μου, Θεέ μου, ὅλα εἶναι σκιές και βάσανά μου
2 Χάνομαι μέσα στα ἄπειρα μηδενικά μου, ὅσον πλησιάζω στην μεγαλοσύνη τοῦ Ἀπείρου καί Ἀκαταλήπτου Θεοῦ μου
3. Μέ τήν ζωογόνο προσευχή, ή ψυχή θάλλει, γεμίζει δροσιά θεϊκή
4. Ἡ ἐπιθυμία τῆς θέας τοῦ Θεοῦ σάν πύρινη προσευχή εἰσηκούσθη
5. Ω, πόσο νοιώθω τότε το ἄπειρον τῆς συγχωρητικότητος τοῦ Θεοῦ!
6. «Η Σύναξις τῶν Ἀρχαγγέλων». Ὁ Θεός, ὁ Πατέρας μου εἶναι ή συντροφιά μου, ἐκτός καί ἐντός μου!
7. «Τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου». Αὐτοδόξαστος, λοιπόν, ὁ Ὑπάρχων ὁ Ζῶν καί ὁ Βασιλεύων ἐπί πάντων
8. ...μή ἀποστρέψης το Πρόσωπόν Σου ἀπό τό φτωχό παιδί Σου
9. «Το στερέωμα τῶν ἐπί Σοι πεποιθότων», στερέωσέ με νά μένω ἀκλόνητος σε κάθε φύσημα τῆς ἁμαρτίας
10. Τα πάντα μοῦ μιλοῦσαν γιά τή δόξα καί τό μεγαλείο τοῦ Θεοῦ
11. Ἡ καρδιά χρεωστεῖ νὰ ἐμέσῃ ὅλη τήν ἐγωϊστική κακοχυμία της
12. Θαῦμα τῷ θαύματι ἀκολουθεῖ εἰς τὰ τοῦ Θεοῦ θαυμάσια
13. Ὅπως θέλει ὁ Θεός, ἔτσι πορεύεται καί ὁ ἄνθρωπος στήν προσευχή
14. ὁ Θεός εἶναι όλοφάνερος μέσα στο Πανεπιστήμιο τῆς δημιουργίας Του
15. Ὁ Θεός εἶναι ἁπλοῦς καί τίς ἁπλές καρδιές καί ἐκδηλώσεις τίς δέχεται ἀπλᾶ καί τρυφερά
16. Δέξαι τα δάκρυά μου σάν λόγια, σάν εὐχαριστία, σάν εὐγνωμοσύνη
17. ...τόν Θεό μου ζητῶ, ἐπιποθῶ, να ἰδῶ, να χορτάσω, να ἱκανοποιηθώ
18. ΤΩ λευκότατο καί ὑπερλευκότατο Φῶς, δόξα τῆς τοῦ Πατρός μου λευκότητος, που σαν ἔνδυμα καλύπτεις τήν ἀνέγγιχτη Θεία Φύσι Σου
19. Τίποτε δέν κατορθώνεται χωρίς να το θέλῃ ὁ Θεός
20. Εἰσῆλθα στήν περιοχή, στην τροχιά τοῦ Ἀπείρου, τοῦ Ἀοράτου, τοῦ Ἀκαταλήπτου
21. Πόσο ὄμορφα εἶναι τή νύχτα, μέ τόν Θεό Πατέρα μέσα στην ἡσυχία τοῦ Θείου Πνεύματος!
22. Ω, τί εὐτυχία, να μελετᾷ ὁ ἄνθρωπος στήν ἡσυχία τῆς νύχτας, ὅσα τοῦ ἀποκαλύπτονται!
23. ...ἔτσι καί ἡ ψυχή μου διψᾷ, ποθεῖ, ἀναζητεῖ, φλέγεται καί φωνάζει Ἐσένα
24. Ὤ, πόσο ζηλεύω τούς Ἀγγέλους, πού ἔχουν συνεχῇ ἐπαφή μέ τόν Θεό
25. ...κυρίως Μονή Σου εἶναι ἡ ψυχοσωματική ὑπόστασις τοῦ διπλοῦ ἀνθρώπου
26. Ἐγώ γῆ καί σποδός. Ἁμαρτίες καί ἀσέβεια, ἅμα μοῦ λείπη ὁ Θεός. Συνεχῶς πτώσεις καί βρωμιές εἶμαι
27. Ὥ, πόσο ἱερές τις κάνει τό Ἅγιον Πνεῦμα τίς ὧρες τῆς νυχτερινῆς προσευχῆς στο κελλί!
28. Η καρδιά μου γλυκαίνεται ἀπό τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ Πατέρα μου καί ὁραματίζεται τὸ πῶς θὰ ζήσῃ μαζί Του αἰώνια..
29. Σκέπτομαι συνέχεια τήν ἀναχώρησί μου πρός τό ὑπερπέραν
30. ...ἄν τήν ἀγρυπνία τοῦ κελλιοῦ τήν ὀνομάσω ἀφετηρία Θείου Πνεύματος καί σταθμό καί βάσι πνευματικῶν ἐκτοξεύσεων
31. «Ὅ,τι ὁ Θεός θέλει, ἐκεῖνο γίνεται καί ὄχι ὅ,τι ἐγώ θέλω»
32. Πῶς δέν σπάει ἡ καρδιά τῶν Ἀγγέλων ἀπό τήν χαρά καί τήν πλησμονή τῆς Θείας Ἐπιγνώσεως!
33. Ἡ Γέννησίς σου ἡ ἀθόρυβος ὁμοιάζει σάν τήν ἀπαλή ἑωθινή δροσούλα
34. Ζῶ καί κινοῦμαι καί ὑπάρχω ἀπό τήν ἀγαπητική θέλησί Σου
35. Ὁ χρόνος, ποὺ μᾶς χαιρέτησε για πάντα, ήταν περίοδος ἰδιαίτερης γνωριμίας μου μέ τόν Θεόν μου
36. Πατέρα μου, φύλαξέ με, φρούρησέ με μέσα στήν ἀληθινή αὐτογνωσία τῆς πηλίνης φύσεώς μου
37. «Δόξα τῷ Μόνῳ Σοφῷ Θεῷ, τῷ ἀγαπήσαντί με μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ»
38. Καθήλωσέ με, θεμελίωσέ με ἐπάνω στη γρανιτώδη πέτρα τοῦ μηδενικοῦ μου
39. Σύ δίνεις τήν ἀγάπη Σου σ' ὅποιον θέλεις καί ὅσον θέλεις
40. Γνωρίζω πώς με παρακολουθεῖς μέ τήν θαυμαστή πρόνοιά Σου
41. Ὤ, αὐτή ἡ αἴσθησις τῆς ἀκαταλήπτου παρουσίας τοῦ Ἀκαταλήπτου καί Ἀπείρου Νοῦ τοῦ Θεοῦ!
42. Ἀγάπησέ με ἀπεριόριστα, γιά νά Σέ ἀγαπῶ κι ἐγώ τὸ ἴδιο.... 43. Το Φῶς Σου μαζί με Σένα εἶναι τὸ νόημα τῆς ὑπάρξεώς μου
44. Το στόμα μου τό ἀκάθαρτο, το βάζω στίς πληγές, στίς ὁπές, που τρέχει το θεϊκό αἷμά Σου
45. ...ή ψυχούλα ποτίσθηκε μέ ἄφθονα δάκρυα, μέ ἀγγελική γλύκα καί ἔτσι ἀνέθαλε ἀγγελικά
46. Ὅταν ἀποστρέφη τό Πρόσωπόν Του, τήν Χάρι Του, ὦ, τότε τί γίνεται!
47. Ὅλα αὐτά εἶναι καρπός καί μόχθος τῶν μοχθηρῶν ποδιών τοῦ Ἁγίου Γέροντός μου
48. Γιατί στήν ἐπαφή αὐτή ἡ ψυχή ἠλεκτρίζεται θεῖο ἠλεκτρισμό
49. Μέ καταπλήσσει, μέ ἐξουθενώνει ή ταπείνωσις καί ἡ καταδεκτικότης τοῦ φοβεροῦ Θεοῦ!
50. ἄς με συγχωρῇ καί νὰ ἐπιτρέπη νὰ εἰσέρχωμαι ἐκεῖ πού εἶναι Αὐτός
51. Ἂν δὲν ἐπιβλέψῃ ὁ Θεός ἱλέῳ ὄμματι, οὐδεμία ψυχική ἀλλαγή γίνεται
52. Πῶς θά παρουσιασθῶ στον Νυμφίο μου μέ τόσες λέρες καί βρωμιές;
53. «Ήδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως παρά κριτῶν ἀδίκων καὶ ὁ Ἰησοῦς δικάζεται καί κατακρίνεται σταυρῷ
54. Ὤ, Πάσχα μέ τούς ἀγγέλους, μέ τούς ἁγίους! Μεσ' τα λευκά ντυμένοι, πόσο μοῦ ἀρέσετε καί μέ θέλγετε!
55. Τα δάκρυα πέφτουν σάν διαμάντια ἀπό τήν αἴσθησι τῆς ὀμορφιᾶς τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα μου
56. Πόσον ὄμορφα νοιώθει ὁ ταπεινός ἄνθρωπος, ὅταν γνωρισθῇ ὁ Θεός μέ τήν καρδιά του!
57. Αἰσθανόμουνα τήν ὑπέρ νοῦν καί ἔννοιαν ἀγγελική τους ὀμορφιά
58. Πνιγμός εὐτυχίας μοῦ ἔγινε, νοιώθοντας τήν συγγνώμη καί τὸ ἔλεος τοῦ γλυκυτάτου Πατρός μου καί Θεοῦ στην ψυχή μου
59. Θεέ μου, ὁδήγα με, στὸ φῶς τὸ ὑπερλευκότατο, μέσα στήν ὑπεράγνωστη ὕπαρξί Σου
60. ...Τόν ἔνοιωθα μυστηριωδώς μέσα μου, νὰ μοῦ γνωρίζῃ τα βαθύτερά μου, να με πληροφορῇ πῶς μέ νοιώθει, πῶς λογίζομαι ἐνώπιόν Του
61. ...πόσον μεγάλος λάτρης ὑπῆρξε τῆς Παναγίας μας, πού τόν ἀξίωσε να κοιμηθῇ εἰς τήν ἁγίαν Της Κοίμησιν!
62. Θάμβος καί ἔκπληξις ἐν σιγῇ νεκρικῇ ἡ κατάληξις τῆς ἀγγίξεως τοῦ κάλλους Σου!
Αὐθεντικό χειρόγραφο
ΜΕΡΟΣ Β΄
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΕΣ
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ (ΤΑΤΛΙ)