Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Περιγραφή Προϊόντος

Ο Άνθρωπος

Όταν οι πιστοί ομιλούν για το ευλογημένο πρόσωπο του Αρχηγού της Πίστεώς μας, του Κυρίου Ιησού Χριστού, συνήθως τονίζουν την θεότητά του. Διότι η θεότης είνε η ανώτερη φύσι του Χριστού και αυτή πρώτον και κυρίως αρνούνται και καταπολεμούν οι άπιστοι και οι αντιτριαδίτες αιρετικοί.
Εμείς στο παρόν βιβλίο θα τονίσωμε την ανθρώπινη φύσι του Χριστού. Και η ανθρώπινη φύσι του Χριστού έγινεν αντικείμενον αρνήσεως. Αρχαίοι αιρετικοί, οι Δοκήτες, αρνήθηκαν την ενανθρώπησι του Λόγου και υποστήριξαν, ότι ο Χριστός ήταν άνθρωπος “κατά δόκησιν”, φαινομενικώς δηλαδή, όχι πραγματικώς. Άλλοι αιρετικοί, οι Μονοφυσίτες, ισχυρίστηκαν, ότι κατά την ένωσι των δύο φύσεων, της θείας και της ανθρωπίνης, η θεία φύσι απορρόφησε την ανθρώπινη και έτσι στο Χριστό έμεινε μία μόνο φύσι, η θεία. Αλλά και στην εποχή μας άλλοι αιρετικοί, οι αυτοκαλούμενοι Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκτός της θεότητος, εν μέρει αρνούνται και την ανθρώπινη φύσι του Χριστού. Λέγουμε εν μέρει για δύο λόγους. Πρώτον μεν, διότι στο Χριστό ως άνθρωπο, καθώς και σε κάθε άνθρωπο, δεν παραδέχονται δύο συστατικά, σώμα και ψυχή, αλλά ένα μόνο, το σώμα. Η ψυχή κατ’ αυτούς είνε ανύπαρκτη. Δεύτερον δε, διότι διδάσκουν, ότι Ο Χριστός πέθανε σωματικώς, αλλ’ αναστήθηκε πνευματικώς, ως άγγελος. Το σώμα δηλαδή του Ιησού δεν αναστήθηκε, αλλά κατ’ αυτούς διαλύθηκε και εξαφανίστηκε. Και συνεπώς από την ανάστασι και έπειτα ο Χριστός δεν είνε άνθρωπος, αλλ’ άγγελος. Και κατά την Δευτέρα Παρουσία δεν έρχεται ως άνθρωπος, αλλ’ ως άγγελος. […] Εμείς όμως θα τονίσωμε την ανθρώπινη φύσι του θεανδρικού προσώπου του Χριστού όχι τόσον εξ αιτίας των αρχαίων και των συγχρόνων αιρετικών, που προσβάλλουν αυτή τη φύσι, όσο για άλλους λόγους και κυρίως δύο. Πρώτον μεν διότι ο Χριστός, για να μας σώση, έπρεπε να γίνη άνθρωπος. Και δεύτερον διότι ο Χριστός ως άνθρωπος είνε το τέλειο πρότυπό μας. […] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)