ΟΣΙΟΣ ΖΩΣΙΜΑΣ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ

Περιγραφή Προϊόντος

Όσιος Ζωσιμάς της Σιβηρίας

Στη Ρωσία, ο 18ος αιώνας άρχισε με τη δυναμική επίθεση του Μεγάλου Πέτρου (1682-1725) κατά των παραδοσιακών θεσμών της ρωσικής κοινωνίας και ζωής, και με τη γνωστή, προτεσταντικού χαρακτήρα, εκκλησιαστική μεταρρύθμισή του, που κατάφερε καίρια πλήγματα στο ρωσικό μοναχισμό. Τη φιλοδυτική και αντορθόδοξη πολιτική του Πέτρου συνέχισαν, κάποτε μάλιστα δυναμικότερα, οι τρεις γυναίκες που τον διαδέχθηκαν στο θρόνο – η Άννα (1730-1740), η Ελισάβετ (1741-1762) και η Αικατερίνη (1762-1796).
Ο αιώνας όμως αυτός τελείωσε, αντίθετα, με μιαν άνθηση του μοναχισμού και της πνευματικής ζωής. Ερημωμένα μοναστικά κέντρα (όπως εκείνα του Βαρλαάμ, του Κόνεβιτς κ.ά.) ξαναζωντάνεψαν. […] Ένας από τους βλαστούς της μοναστικής εκείνης αναγεννήσεως είναι και ο όσιος Ζωσιμάς (1767-1833), που βιογραφείται σ’ αυτό το τεύχος.
Γόνος οικογένειας ευπόρων αλλά και ευσεβών γαιοκτημόνων, δεν θαμπώθηκε από τα πλούτη και δεν αναπαύθηκε στις απολαύσεις. Μετά από μια σύντομη νεανική περιπλάνηση στους δρόμους της κοσμικής ζωής, πήρε το μονοπάτι της μοναχικής πολιτείας και τ’ ακολούθησε με συνέπεια ως το τέλος της επίγειας ζωής του. Αφού ασκήθηκε για χρόνια στη σιβηριανή έρημο, ίδρυσε, υπακούοντας στο θείο θέλημα, μια γυναικεία μοναστική αδελφότητα. Και αφού δοκιμάστηκε στο καμίνι των διωγμών και των θλίψεων, όπως όλοι οι γνήσιοι δούλοι του Θεού, αναχώρησε για τα ουράνια σκηνώματα το 1833 […] αφήνοντας με εμπιστοσύνη τη λογική του ποίμνη στην πρόνοια του Κυρίου Ιησού Χριστού και της υπερευλογημένης Θεοτόκου -Εκείνων που αγάπησε και υπηρέτησε πιστά ως την τελευταία του πνοή.
Η αγιότητά του διακηρύχθηκε επίσημα από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 8 Οκτωβρίου του 2004. Η μνήμη του εορτάζεται στις 24 Οκτωβρίου, ημέρα της κοιμήσεώς του. […] (Ιερά Μονή Παρακλήτου, από τον πρόλογο της έκδοσης)